โรงพยาบาล N
“พี่แก้ม ไอโกะ” เสียงแหบแห้งของซีนเอ่ยเรียกเพื่อนสาวที่นอนกอดกันอยู่บนโซฟาหลังใหญ่ก่อนที่ทั้งสองสาวจะสะดุ้งตื่นเมื่อได้ยินเสียงเรียกของซีน
“เสีย ซีน ซีนฟื้นแล้ว” แก้มใสร้องขึ้นมาด้วยความดีใจก่อนที่จะรีบลุกขึ้นวิ่งมากอดซีนเอาไว้ ทำเอาซีนถึงกับร้องเสียงหลงด้วยความเจ็บ
“โอ๊ย พี่แก้มซีน เจ็บ ซี้ด อูย เบา ๆ” ร้องขึ้นด้วยความเจ็บเมื่อแก้มใสโผเข้ามากอดตัวเองเต็มแรงจนเผลอไปโดนแผลผ่าตัดเข้า เจ็บจนน้ำตาแทบไหลใครว่าลูกผู้ชายร้องไห้ไม่เป็นเขาคนหนึ่งแหละที่เจ็บจนน้ำตาคลอแล้วตอนนี้
“ง่า พี่แก้มขอโทษนะซีนจ๋า” แก้มใสยิ้มแหย ๆ อย่างรู้สึกผิดก่อนที่ไอโกะจะรีบเทน้ำใส่แก้วแล้วยื่นมาป้อนซีนที่ดื่มน้ำอย่างรู้สึกกระหาย เพราะร่างกายขาดน้ำ
“ขออีกแก้ว” หมดแก้วแรกก็ขอแก้วที่สองเพราะตอนนี้เขากระหายน้ำมากจริง ๆ ก่อนที่ไอโกะจะรีบเทน้ำให้เพื่อนรักอีกแก้วตามคำขอ
“เป็นไงบ้างเจ็บมากไหม” หลังจากที่ดื่มน้ำเ
