When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
ร่างเล็กเปลือยเปล่าที่อยู่ในอ้อมกอดของชายผู้เป็นสามี บนเตียงสีขาวสะอาดที่ตอนนี้ยับยู่ยี่เพราะเพิ่งผ่านศึกสงครามมาหมาด ๆ “กอบโกยไว้นะคะ กลับไปฉันจะไม่ให้ทำแล้ว” “เพราะ??” พี่ซันหอมที่ผมของฉันเบา ๆ “พี่ได้ฉันบ่อย ๆ แล้วพี่เบื่อฉันจะทำยังไง” 4 วัน ที่เราแทบไม่ได้ออกไปไหนเลย วนอยู่แค่ที่เตียง ห้องน้ำ และครัว ไม่รู้พี่ซันไปเอาเรี่ยวแรงมาจากไหน เล่นกับร่างกายของฉันจนปวดไปหมด แต่การอยู่ด้วยกันสองคนแบบนี้มันทำให้ฉันได้เข้าครัว ได้ดูแล ได้เอาใจใส่กันและกันกว่าที่เคยเป็น วันนี้เราจะต้องกลับกันแล้ว ด้วยงานที่โทรเข้ามาเรียกให้กลับไปเคลียร์ เราเอารถที่เช่ามาคืน แล้วขึ้นเครื่องกลับบ้านทันที ตอนนี้แขน ขา เอว และบั้นท้ายของฉันปวดไปหมด คิดถึงบ้านจัง อยากลับไปนอนเอาแรงสุด ๆ ฉันเดินเข้ามาในบ้านด้วยความอ่อนล้าจากการเดินทาง แต่การกลับมาแล้วเจอกับสิ่งที่ไม่ควรเจอมันทำให้ฉันหงุดหงิด คุณนนท์ที่นั่งอยู่บนโซฟ