ฉันเดินกลับมาที่ห้องด้วยตัวชาเหมือนคนที่มีความผิดติดตัว ถึงจะไม่มีอะไรเกินเลยแต่ก็ถูกชายอื่นสัมผัสอยู่ดี ฉันยืนทำใจอยู่หน้าห้องอยู่นานว่าจะอธิบายเรื่องที่ฉันหายไปให้พี่ซันว่ายังไงดี
เอาวะ อะไรจะเกิดก็ต้องเกิดฉันไม่ได้ทำอะไรผิดหนิ ถึงจะผิดแต่ก็เป็นความเข้าใจผิด พี่ซันคงจะไม่โกรธ หรือโกรธ โอ๊ย เข้าไปเลยละกันนานกว่านี้จะยิ่งเข้าใจผิด
ฉันเปิดประตูเข้าไปในห้อง ที่เต็มไปด้วยเสียงครวญครางของคนสองคน ฉันยืนอยู่หลังตู้หนังสือขนาดใหญ่ด้วยหัวใจที่หนักอึ้ง ฉันพอเข้าใจว่าเค้าคงจะเมามาก แต่ขอให้คนคนนั้นไม่ใช่คนที่ฉันคิด ไม่ใช่บีน่า ไม่ใช่บีน่า
พึ๊บ ๆ พึบ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ พึบบบบบบบบ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
“พี่ซันขาาา เสียว ฉันเสียวสุดๆ เลยค่ะ”
“อื้อออออ”
ชัด ชัดเลย ฉันพยายามจะกลั้นน้ำตาที่ตอนนี้มันพยายามจะเอ่อล้นออกมา ฉันเอามือปิดปากตัวเองเอาไว้เพื่อไม่ให้ตัวเองกรีดร้องออกมา ฉันทนฟังเสียงคนทั้งคู่เริงรักกันอย
