เมื่อเช้าวันรุ่งขึ้นมาถึง พายุที่โหมพัดกระหน่ำไม่เคยรอ บีน่าตามพี่ซันมาที่บ้านคุณปู่ด้วย เหมือนฉันเอาปัญหามาให้บ้านไร่ที่มีแต่ความเงียบสงบนี้
“ซี พี่มาขอโทษ พี่จะเลิกยุ่งกับพี่ซันอย่างเด็ดขาด กลับไปเถอะนะ” บีน่าเดินเข้ามาจับมือฉันอย่างคนที่รู้สึกผิดจะรู้สึกผิดได้จริงหรอคนแบบนี้
สกิลการตีหน้าเศร้าเล่าความเท็จของเธอยอดเยี่ยมถ้าฉันไม่รู้จักเธอมาก่อนฉันคงต้องเชื่อเธอไปแล้ว
“ถ้าเธอบอกเป็นของฉันแค่คำเดียว ฉันจะไล่ตะเพิดพวกนี้ไปให้หมดเลย รวมทั้งพี่ซันด้วย” คุณนนท์มองสองคนนั้นด้วยสายตาที่หงุดหงิดที่ฉันเห็นไม่บ่อยนัก
ฉันเอามือนาบแก้มทั้งสองข้างของคุณนนท์ไว้แล้วจ้องเหมือนจะสะกดจิต
“อย่ามาใจร้อนนะ คุณปู่บอกให้ฉันจับตาดูนาย”
แต่การกระทำของฉันทำเอาให้อีกสองคนที่นั่งอีกฝั่งของโต๊ะ หงุดหงิดจนควันแทบออกหู แม้จะเห็นแค่ตาก็รับรู้ได้ว่าพี่ซันหงุดหงิดแค่ไหน
“มากันแล้วหรอ มาไวดี แต่ไม่ไวเท่าที่ควร และแม
