Ep.2 จูบ
2390 Words
ฉันย้ายเข้ามาอยู่ในบ้านของอีตาลุงนั่นอย่างเป็นทางการในฐานะคุณผู้หญิง ทุกคนต้อนรับดีมาก ผิดกับบ้านของฉันเอง แต่ตัวปัญหาของฉันคืออีตาลุงนี่แหละ
“ทุกคนฟัง ห้องนอนแขกทุกห้องปิดตายให้หมด ใครเปิดนอกจากที่ฉันสั่ง เตรียมตัวโดนไล่ออกได้เลย” อีตาลุงประกาศกร้าวอย่างรู้ทัน ว่าฉันจะไม่ยอมนอนร่วมห้องกับเขาแน่ เล่นใหญ่ไปไหม
“คือฉันต้องนอนห้องเดียวกับคุณสินะคะ”
“จะนอนนอกบ้านก็ได้” เขาตอบกลับมาด้วยหน้าตาไม่สบอารมณ์
“อำมหิต!!!”
สาวใช้เดินนำฉันไปที่ห้องนอนของเขา ในห้องใหญ่พอๆ กับบ้านที่ฉันอยู่เลย แค่ห้องเดียวนะเนี่ย ไม่นานคุณซันก็เดินตามเข้ามาในห้อง พร้อมมองหน้าฉันด้วยหน้าเรียบๆ เดาอารมณ์ยากจริงคนคนนี้
“ของเธอบางส่วนที่แม่เธอส่งมา แม่บ้านเอามาเก็บให้แล้วตั้งแต่วันแต่ง ของเธอน้อยดีนะ” ประโยคแบบนี้คืออะไร จะบอกว่าฉันไม่มีสมบัติงั้นเหรอ จะไปของเยอะได้ไง ฉันได้งบจากบ้านใหญ่แค่เดือนละ 6,000 บาท สำหรับไปเรียน จะซื้ออะไรได้ กว่าจะเรียบจบมาได้แทบตาย จะเอาเงินที่ไหนมาซื้อของเยอะแยะ
“ฉันไม่ใช่คนสุรุ่ยสุร่าย ซื้อเท่าที่จำเป็น”
“แปลกดีนะ สำหรับลูกคุณหนูอย่างเธอ” นัยน์ตาหรี่ลงเหมือนจับผิด
ไม่ได้ละ เปลี่ยนเรื่องคุยก่อนดีกว่า ฉันเปลี่ยนประเด็นในการพูดคุย
“ห้องนี้คุณเคยพาสาวมาเริงรักรึเปล่า” คำถามของฉันทำเขาเงียบไปครู่หนึ่ง
“เริงรักงั้นเหรอ!!”
“ใช่สิคะ ฉันไม่อยากนอนทับที่ใครหรอกนะ” พอฉันพูดจบเขาก็เดินเข้ามาใกล้ๆ จนทำให้ฉันถอยไปติดกับเตียง
“เธอเป็นผู้หญิงคนแรกที่ฉันอนุญาตให้เข้าห้องนี้” สีหน้าเคร่งขรึมทำเอาฉันหัวใจเต้นเอาดื้อๆ
“จะมีแค่ฉันใช่ไหมคะ” ฉันเงยหน้ามองหน้าดุๆ ที่กำลังจ้องฉันไม่ต่างกัน
“บางทีเธอก็ทำเอาฉันแปลกใจเหมือนกันนะ”
“ฉันแค่ถามเพื่อความแน่ใจ ว่ามันจะเป็นพื้นที่ของฉันแค่คนเดียว ก็เท่านั้นแหละค่ะ”
หลังเราออกมาจากห้องกัน ฉันเดินสำรวจคฤหาสน์ที่ฉันเข้ามาอยู่อย่างตื่นเต้น ฉันไม่จำเป็นต้องอยู่ติดกับอีตาลุงนั่นตลอดเวลาซะหน่อย มีสวน มุมนั่งอ่านหนังสือ จิบน้ำชา กินขนม มีสระว่ายน้ำให้เล่นน้ำด้วย ฉันสามารถใช้ชีวิตแบบไม่ต้องหลบซ่อนแล้วสินะ
ฉันหวนกลับไปคิดถึงชีวิตที่ต้องอยู่ใต้เงาของบีน่า ของเล่นก็ต้องเล่นต่อบีน่า เป็นทาสของยัยบีน่า ตอนนี้ฉันได้หลุดพ้นจากพี่สาวต่างแม่ ที่ชอบแย่งทุกอย่างที่ฉันมี เคยอยากรู้มานานแล้ว ว่าชีวิตลูกบ้านใหญ่เป็นยังไง
“เหม่ออะไร”
“คุณซัน ฉันตกใจ แค่กำลังนั่งคิดถึงบ้านของตัวเองอะค่ะ”
“ฉันชอบนะ ม้าที่พยศอะ เพราะถ้าฉันปราบได้ มันจะเป็นของฉันแค่คนเดียว”
“ฉันก็ชอบนะคะ ผู้ชายที่จะเป็นของฉันแค่คนเดียว” คำพูดของฉันทำเอาคนฟังถึงกับอึ้ง ฉันยิ้มด้วยสีหน้าทะเล้น
“ขึ้นอยู่กับว่าเธอมีดีอะไร ที่จะทำให้ฉันมองเธอแค่คนเดียว”
“ก็ดูๆ กันไปนะคะ เวลายังมีอีกเยอะ” ฉันหอมเบาๆ ที่แก้มของเขา ก่อนจะเดินออกมา แล้วทิ้งเขาไว้อยู่ตรงนั้น
ฉันไม่ได้รังเกียจหรอกนะ ยังไงเขาก็เป็นสามีฉัน จะแตะต้องตัวฉันก็ไม่ใช่เรื่องแปลก แต่ฉันต้องเป็นคนให้ด้วยความเต็มใจสิ ไม่ใช่การบังคับ อีกอย่างยิ่งได้ยาก ยิ่งอยากได้
พอตกกลางคืน หน้าที่แรกของฉันคือการอาบน้ำให้คุณซัน ไม่เข้าใจว่าทำไมฉันต้องทำ สงสัยอีตาลุงนี่ชอบลงอ่าง ฉันค่อยถูหลังของเขาอย่างแผ่วเบา แค่ถูหลังให้เขาทำไมต้องใจเต้นด้วยเนี่ย
“มือสั่นแบบนี้ คิดอะไรไม่ดีกับฉันอยู่รึเปล่า” คนพูดหันหน้ามาหาฉัน
ผิวหนังเปียกๆ ทำไมมันช่างดูเซ็กซี่แบบนี้ ขาวผ่องเป็นยองใย หันมาแบบนี้ใจน้องไม่ดีเลย หลับตาไว้ละกัน อย่างน้อยเลือดกำเดาจะได้ไม่ไหลออกมา ขาว ขาวจริงๆ
“ซี หลับตาแบบนี้จะอาบน้ำให้ฉันได้ยังไง” คุณซันจับมือของฉันไปวางไว้บนแผงอกของเขา
แน่น แน่นไปทุกจุด งานดี สมควรต่อการลูบไล้เป็นที่สุด ฉันเผลอลูบแผงอกคนข้างหน้าอย่างลืมตัว
“เราเริ่มคืนนี้เลยไหม”
“ยังก่อนค่ะ ถึงฉันจะชอบซิกแพคของคุณก็ตาม” โอ้ยยยย พูดอะไรออกไป เห็นเขาเปลือยถึงกับเสียอาการเลยเหรอ
“ฉันสัญญา จะไม่ขืนใจเธอ” คำพูดที่ทำเอาฉันหยุดฟัง
“จริงนะคะ”
“จริง เพราะฉะนั้นเลิกกลัวฉันได้แล้ว แล้วเป็นเด็กดี” มือใหญ่ลูบผมฉันเบาๆ
อยากโดนลูบผมแบบนี้มานานแล้ว มันรู้สึกดีแบบนี้นี่เอง ฉันไม่เคยได้รับความรักจากพ่อและแม่เลย มีเพียงป้าสาคนใช้จากบ้านใหญ่ ที่มาคอยดูแล นี่เป้นครั้งแรกเลยที่มีคนดีกับฉัน นอกจากป้าสา
“ถ้าคนอื่นบอกฉันเป็นเด็ก ฉันจะโกรธมาก แต่ยอมให้พี่คนหนึ่งก็แล้วกัน”
“อาบน้ำปะ ฉันขึ้นแล้ว รอที่ห้องนะ” เขาลุกขึ้นพรวดจากน้ำ จนฉันเกือบปิดตาไม่ทัน อีตาลุงนี่มียางอายบ้างไหม
หลังจากอาบน้ำเสร็จ ฉันก็เดินมาในส่วนของห้องแต่งตัวหน้าห้องอาบน้ำ มีแม่บ้านเตรียมเสื้อผ้าเอาไว้แล้ว พอเปลี่ยนเสร็จก็เดินกลับห้อง แต่ไอ้ชุดนอนบ้านี่มันคืออะไร ชุดนอนไม่ได้นอนเหรออออ!! เป็นชุดสายเดี่ยวผ้าซาตินมันวาวสั้นจนเกือบจะเห็นของสงวน ข้างบนก็เว้าลึกจนนมจะทะลักออกมาอยู่แล้ว เสื้อผ้าแนวประหยัดผ้ารึไง
ฉันเปิดประตูเข้ามาในห้องแบบเก้ๆ กังๆ กับชุดที่ใส่ แต่กลับเรียกสายตาของคนที่มองได้อย่างดี
“ชุดมันไม่สุภาพ ฉันเปลี่ยนดีกว่า”
“ชุดแค่นั้น ไม่ทำให้ฉันปล้ำเธอได้หรอก นอนเถอะ”
ฉันยอมลงนอนบนเตียงขนาด King size ข้างๆ คุณซันที่กำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่บนเตียง คงไม่มีอะไรจริงๆ สินะ หวั่นใจกับชุดล่อเสือล่อตะเข้นี่มากเลย เกิดมาก็เพิ่งจะเคยใส่อะไรที่สั้นแบบนี้
ฉันรีบหยิบผ้านวมมาคุมตัวเอาไว้ เพราะแอร์มันเย็นมาก แถมชุดยังโป๊ขนาดนี้ ต้องเป็นปอดบวมตายแน่ๆ ฮื้ออออ!!! หนาวเป็นบ้า
เข้าวันรุ่งขึ้น
ฉันตื่นขึ้นมาในอ้อมแขนของชายวัย 33 ที่กำลังนอนกอดและมือข้างหนึ่งกำลังจับหน้าอกฉันอยู่ จะปลุกดี หรือจะปล่อยให้นอนแบบนี้ ปล่อยไว้แบบนี้แหละฉันพยายามเอาตัวเองออกจากอ้อมกอดโดยไม่ให้เขาตื่น
“จะไปไหน” เสียงดุๆ จากคนที่ฉันทำให้เขาตื่น
“ไปอาบน้ำค่ะ”
“ไปทำงานกับฉันไหม”
“ไปค่ะ” ฉันรีบตอบทันทีที่เขาถาม
เพราะเงิน 6,000 บาท ที่ผ่านมา มันสอนให้ฉันคิดมาตลอด อยากทำงานหาเงินใช้เอง นี่เป็นโอกาสดีที่จะได้เรียนรู้งานจากคุณซัน เราอาจจะขอตำแหน่งเล็กๆ ทำงานในโรงแรมก็ได้
ฉันนั่งรถคันหรูมาจอดที่โรงแรมแห่งหนึ่งย่านใจกลางเมือง เมื่อมาถึงพนักงานต้อนรับ จนไปถึงเด็กรับกระเป๋า ทำความเคารพพี่ซันกันหมด ดูยิ่งใหญ่จังเลยนะ
เราขึ้นลิฟต์มาที่ชั้นบนสุดของโรงแรม ที่เป็นส่วนของออฟฟิศขนาดย่อมๆ เราเดินเข้ามาท่ามกลางสายตาที่ไม่พอใจของพนักงานสาวๆ แต่ถามว่าฉันแคร์ไหม บอกเลยว่าาาา ไม่!!!
เราเดินเข้ามาในห้องของผู้บริหาร กระจกบานใหญ่ไว้ใช้ดูวิว วิวชั้นสูงสุดมันดีแบบนี้นี่เอง มองออกไปเห็นตึกสูงมากมาย กลางคืนวิวตรงนี้ต้องสวยมากแน่ๆ
“ฉันอยากเรียนรู้งาน พี่ซันสอนได้ไหมคะ”
“เรียกพี่ซันแสดงว่าอ้อนอยากเรียนงานจริงจังใช่ไหม”
“แหะๆ ค่ะ” เกลียดจริงเลยคนรู้ทัน
“มานี่สิ” ฉันถูกเรียกมายืนใกล้ แต่พอเดินมาเขากลับดึงฉันลงมานั่งตัก
“พี่ซัน!!”
“ค่าสอนไง”
แต่เขาสอนอย่างใจเย็น ลำดับการทำงานของโรงแรมมีส่วนไหนบ้าง กี่สาขา ใครที่เราต้องทำงานด้วย ใครที่ต้องเจอประจำ ฉันก็เป็นนักเรียนที่เรียนอย่างตั้งใจ
“ไว้ตามฉันบ่อยๆ จะคอยสอนให้”
“ขอบคุณค่ะ คุณสามี”
“ยังไม่ได้เป็นซะที เรียกแบบนี้แสดงว่ายอมแล้วใช่ไหม” เขาพูดเบาๆ ที่ข้างหูมันทำเอาฉันขนลุกอย่างบอกไม่ถูก
“ไม่ใช่นะคะ”
“เบื่อจริงเลย พวกเก่งไม่จริง”
เอะอะเข้าเรื่องนี้ตลอดเลย คนอะไรก็ไม่รู้ ฉันอยากพยายามเรียนรู้งานให้ไว แม้มันจะไม่ใช่งานที่เรียนมาเลยก็ตาม จะให้ฉันอยู่บ้านเฉยๆ ก็คงไม่ไหว
แกร๊กกก!!! เสียงเปิดประตูเข้ามาของใครบางคนทำให้ฉันต้องรีบลุกขึ้นจากตักอย่างรีบร้อน
“คุณเจสเข้าไม่ได้นะคะ” เสียงจากเลขาหน้าห้อง ร้องห้ามสาวที่เปิดประตูเข้ามาอย่างวิสาสะ
“เบบี๋ ทำไมเจสติดต่อคุณไม่ได้เลยละคะ”
เบบี๋งั้นเหรอ ยัยนี่เป็นใคร กิ๊ก ชู้ หรือคู่นอน ฉันควรจะทำตัวยังไง
“คุณจีนคุณออกไปก่อน ผมจัดการเอง” คุณซันบอกให้พี่เลขาออกไปก่อน เพราะงานนี้ยาวแน่ๆ
“ค่ะบอส”
ตอนนี้ในห้องเหลือแค่เรา 3 คนแล้ว มนุษย์ผู้หญิงคนนี้มองเหยียดฉันตั้งแต่หัวจรดเท้า สายตาที่มองมาไม่เป็นมิตรแบบนี้ หาเรื่องฉันแน่นอน
“ไหนคุณบอกไม่มีทางชอบยัยเด็กที่จะมาแต่งงานด้วยไง แต่เอามาทำงานด้วยนี่ หมายความว่ายังไง” สาวแต่งตัวเสื้อผ้าน้อยชิ้น พยายามเคล้นเอาความจริงจากปากเบบี๋ของเธอ
“ซีก็น่ารักดี”
“คุณชอบมันเหรอ ยัยเด็กกะโปโลนี่อะ” รอบนี้หนักขึ้นชี้หน้าด้วย
เด็กอีกแล้ว ถึงหน้าฉันจะแบบนี้ แต่ก็ 22 แล้วนะ ฉันไม่ใช่เด็กแล้ว เด็กอะไร ออกจะโตเต็มวัยขนาดนี้
“พี่ซันขา ผู้หญิงคนนี้เป็นใครคะ”
“ฉันเป็นแฟนซันนี่นะสิ หรือจะเรียกว่าเมียก็ได้นะ”
การปะทะคารมเริ่มดุเดือดขึ้นเมื่อฝั่งนู้นพยายามที่จะหาเรื่องฉันอยู่ตลอดเวลา แต่ที่แย่กว่านั้นอีตาลุงกลับนั่งเฉยๆ ให้เขาหาเรื่องฉันอยู่ได้
“เมียเขาเรียกฉันได้แค่คนเดียวค่ะ” ฉันยิ้มให้อย่างเป็นมิตร
“เธอมันก็แค่ผู้หญิงขายตัว ที่พ่อแม่เธอมายัดเยียด” สายตาเหยียดหยามที่มองมา มันทำให้ฉันต้องทำอะไรบ้างแล้วจะปล่อยให้ยัยนี่ด่าแบบนี้ไม่ได้ละ
“ค่ะ ฉันเป็นผู้หญิงขายตัวที่สินสอด 100ล้าน แต่คุณคือคนที่เขาได้ฟรี”
“อี....อี...อีเด็กปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม”
ขึ้น ขึ้น เด็กอีกแล้ว หัวร้อนผุดๆ ร้อนจนจะระเบิด ถ้าตบไปคนอื่นจะมองไม่ดีไหม แต่หน้าด้านแบบนี้คงเจ็บมือเปล่า
“พี่ซันขา พิสูจน์ให้ที ยังมีกลิ่นน้ำนมไหม” ฉันก้มลงไปจูบโดยเอานิ้วโป้งกั้นไว้ไม่ให้ปากเราสัมผัสกัน
“ยัยตัวแสบ” เสียงสบถเบาๆ ออกจากปากคนตรงหน้า
“เบบี๋!!!” สิ้นเสียงเธอก็เดินมากระชากแขนฉันออกจากตัวของคุณซัน
“จบได้แล้วเจส ผมแต่งงานแล้ว ให้เกียรติภรรยาผมด้วย”
ฉันส่งสายตาเยาะเย้ยอย่างผู้ชนะ แต่ก็แอบเขินอยู่นะ ที่เขายอมรับฉันแบบนี้ ต่อหน้าผู้หญิงของเขา
“แล้วเจสละคะ คุณไม่ได้รักเจสบ้างเลยเหรอ”
“เรื่องของเรา มันไม่ได้มีความรักตั้งแต่แรก”
“แต่.....” หญิงสาวหน้าเสีย
“ออกไปดีกว่า อย่าให้ผมต้องเรียก ร.ป.ภ เลย” สีหน้าเรียบเฉยของชายหนุ่ม บ่งบอกว่าเขาเอาจริง
“ก็ได้ค่ะ เจสจะรอโทรศัพท์คุณนะคะ”
หญิงสาวเดินออกไปอย่างไม่พอใจนัก อีตาลุงนี่ยังซุกกิ๊กอีกไหมเนี่ย ฉันมองสีหน้าคุณซันแลดูจะหงุดหงิด แน่นอนฉันดันทำเรื่องเสียมารยาทกับกิ๊กของเขานี่ ไหนจะจูบโดยไม่บอกอีก
“ขอโทษค่ะ”
“เธอควรจะใจเย็นกว่านี้ ถ้าเป็นข้างนอกจะว่ายังไง” เสียงตวาดดุๆ ทำเอาฉันกลัว
“ขอโทษค่ะ” ฉันก้มหน้าก้มตายอมรับผิด
“เงยหน้า” พอฉันเงยหน้า ริมฝีปากอุ่นๆ ก็ประทับลงมาทันที มันทำให้ฉันตกใจจนตาโต!!!
“คุณซัน นี่มันจูบแรกของ......” เขาไม่ยอมให้ฉันพูดจบ ริมฝีปากประทับลงมาอีกที ฉันได้แต่ผลักร่างคนข้างหน้าออกแต่เรี่ยวแรงก็หายไปเอาเสียดื้อ
อีตาลุงนี่จูบเก่งจัง เคลิ้มไปเลย ดวงตากลมโตที่ตอนแรกโตเป็นไข่ห่านด้วยความตกใจตอนนี้กลับหลับพริ้มด้วยรสจูบ คุณมันปีศาจชัดๆ แค่จูบก็เหมือนถูกดูดพลังแล้ว รสจูบค่อยๆ ถูกถอนออกจากคนเบื้องหน้า
“นี่คือบททำโทษ ของคนที่คิดจะทำตัวเป็นหมาหยอกไก่”
ฉันเดินไปนั่งที่โซฟาด้วยใจที่เต้นรัว ไม่กล้าสบตาอีตาลุงนั่นเลย ทำไมหัวใจต้องเต้นรัวแบบนี้ เต้นแรงกว่านี้ก็กลองแล้วล่ะ แบบนี้เรียกฝืนใจรึเปล่า แต่เราก็ไม่ได้รู้สึกไม่โอเคนะ แต่แค่ไม่เข้าใจมัน มันเป็นความย้อนแย้งในตัวเอง ฉันไม่ได้ชอบเขาขนาดนั้น แต่ทำไมถึงไม่รังเกียจนะ จูบเมื่อกี้อะ
- Writer
