Chapter 8
KATRINA ACE'S POV
Nagising si Ace sa sinag ng araw na tumama sa aking mukha. Minulat ko ang aking mga mata at umupo sa malambot na kama. Napaka- tahimik na kwarto ang bumungad sa akin ng sandaling iyon. Tinignan ko ang kabilang bahagi ng kama, doon napansin na wala na nga si Don sa aming silid, at tanging bakas na lamang na lukot na kumot at bedsheets ang nakita ko.
Sandali?
Paano ako naka- punta sa aming silid?
Pag kakatanda ko kasi kagabi, matapos kong iwan si Don mag-isa sa kwarto namin, napag- pasyahan kong matulog na lang muna sa sofa, dahil hindi ko talaga masikmura na maka- tabi at maka- sama ito sa iisang silid.
Hindi kaya, dinala ako ni Don dito sa kwarto namin?
Pinilig ko ang kaniyang ulo, para iwaksi ang aking iniisip, dahil napaka-imposible naman na gawin iyon
