“ไม่เลิกระแวงก็ช่างหัวมัน เลิกพูดเรื่องนี้แล้วลืมๆ มันไปเถอะนะ ไม่มีใครมานั่งคิดเรื่องนี้แล้วล่ะนอกจากเธอ ดังนั้นก็อย่ากวนน้ำให้ขุ่น” เทวินท์ บอกเสียงเรียบก่อนจะแตะหลังศลิษาให้นั่งเก้าอี้ข้างเขา ซิลวี่คงสนิทกับเขามาก เพราะเทวินท์บอกห้วนๆ แต่เธอก็ไม่โกรธ มองมาแบบเป็นห่วงจนดูเกินเพื่อนไปพอสมควร
“ดื่มอะไรดีครับษา ตอนนี้เรารอเพื่อนอีกสามคนครับ” รอนบอกพร้อมกับพยักหน้าให้บริกรร่างสูงที่ยืนรอท่าอยู่แล้วเอาเมนูเครื่องดื่มมาให้ เทวินท์ที่อารมณ์เย็นลงแล้วยกแขนมาโอบบ่าเธอแบบเอาใจ ศลิษาช้อนตามองซิลวี่ที่ยังคงจ้องเธอกับเทวินท์เหมือนกำลังจับผิด แต่คนข้างตัวเธอไม่สนใจเขาเปิดเมนูอาหารว่างและเครื่องดื่มแล้วหันมามองเธอ...
“ของผมดื่มไวน์แดงสักแก้วแล้วกันแล้วก็น้ำแร่นะคุณน่าจะชอบเพราะเห็นสั่งตั้งแต่บนเครื่อง ของว่างจะเอาอะไรดี มีโรลข้าวใส่เนื้อปูม้วนกับหอยนางรมที่อร่อย เอาหอยนางรมสักสามจานดีไหม เก้าตัวกำลัง
