ค่ายั่วNC
1952 Words
หลายวันต่อมาที่มหาลัย
"นี้ริต้าอีกสองวันจะถึงงานวันเกิดฉันแล้วนะไปเที่ยวกันไหม"
"ที่ไหน"
"หัวหิน" ฉันหันไปมองคิม เธอเป็นเพื่อนที่คอยอยู่ข้างกายฉัน เพื่อนคนเดียวที่ฉันมี
"เที่ยวเหรอ" เที่ยวได้ที่ไหนล่ะ หลังจากคืนนั้นฉันก็ไม่กล้าหนีเที่ยวอีกเลยแล้วอีกอย่างเฮียให้เงินมาใช้แค่เดือนละห้าพันเองถ้าอยากได้ต้องทำงานบ้านซักผ้าบ้างล่ะทำกับข้าวบ้างล่ะอย่างกับคนใช้และที่สำคัญฉันทำพังมากกว่าเสียอีก
"หรือว่าแกกลัวเฮียไคท์"
"ใคร...ใครว่าฉันกลัวไม่กลัวเลย" ฉันรีบแก้ตัวคิมทำหน้าสงสัย
"โกหก...ฉันรู้นะว่าแกกับเฮียไท..." คิมกระซิบ
"......"
"มีอะไรมากกว่านั้น" ฉันหันไปมองคิม มันจะรู้ดีเกินไปแล้วนะ โอ๊ยบ้าไปแล้ว เพื่อนฉันรู้ได้ไงเนี่ย จริงด้วยพี่ชายคิมเป็นมาเฟียเหมือนกันนิคงรู้จักกันล่ะสิ
"เฮียเหนือเคยเล่าให้ฉันฟัง เฮียไคท์เกลียดเด็ก"
"แล้วไง"
"แต่ตอนนั้นเขามีเรื่องกับคนอื่นทั้งยังปกป้องแกด้วย ฉันว่าเฮียไคท์ชอบแกแน่ๆ"
"รู้ดี..." มันก็แค่ความสัมผัสที่ไม่มีอะไรลึกซึ่งเขาไม่ได้รักฉัน ฉันไม่ได้รักเขา
"เฮียเหนือสนิทกับเฮียไคท์เพราะพวกเขาเป็นเพื่อนกันส่วนฉันเป็นน้องสาว....ฉันเองก็เคยโดนเฮียไคท์ดุว่าใช้เงินฟุ่มเฟือยเกินไปฉันถึงรู้ไงว่าตอนนี้แกไม่มี..เงิน"
"แล้วไงเล่า..."
"แกจะต้องมีแผน"
"แผนอะไร...ขโมยเหรอ" โอ๊ยไม่เอาหรอก บ้านเฮียทุกตารางนิ้วเต็มไปด้วยรหัสนำซ้ำยังเปลี่ยนรหัสทุกวันด้วย
"นิ..ยังให้ต้องสอนรึไง" คิมยิ้ม
"อย่าบอกนะว่า" จะให้ฉันไปแต่ตัวไปยั่วเฮีย
"ใช่...งานวันเกิดฉันยัยวุ้นกับเพื่อนก็ไปด้วยนะ ถ้างานนี้แกไม่ไปถือว่าแพ้ยัยวุ้น"
"ได้ไง" ฉันไม่อยากแพ้ยัยวุ้นนั้น แล้วที่สำคัญก็ไม่อยากไปยั่วเฮียด้วย ฉันยังจำได้ดีเลยคืนวันนั้นเขาร้อนแรงแค่ไหนไอ้ร้อนแรงฉันพอรับได้แต่เซ็กจัดแถมยังซาดิส์นี่สิ แค่คิดขาฉันก็สั่นแล้ว ถ้ายั่วเขาไม่รู้ว่าต้อมหื่นของเขาจะเล่นงานฉันถึงเช้าไหม
"ถ้าไม่อยากแพ้ยัยวุ้น ก็ต้องทำ นี่ไหนก็เป็นผู้หญิงของเฮียไคท์ไปแล้วยั่วๆนิดยั่วหน่อยไม่เห็นจะเป็นอะไรเลย"
"ยั่วเหรอ"
ที่ร้านเสื้อผ้าชุดชั้นในสตรีริต้าเดินไปมาอยู่หน้าร้านทำใจแล้วทำใจอีกจะเข้าหรือไม่เข้า
ยัยวุ้นกับเพื่อนไปด้วยนะ ถ้างานนี้แกไม่ไปถือว่าแพ้ยัยอร
"เอาก็เอา" ในที่สุดฉันก็ตัดสินใจเดินเข้ามาในชุดชั้นในสตรียิ่งพอเดินดูชุดแล้วทุกสุดมันแทบจะไม่ได้ปกปิดอะไรเลยด้วยซ้ำ เพื่อที่จะรีบออกจากร้านฉันจึงหันไปคว้าชุดชั้นในสีดำลายลูกไม้และสีแดง
"....." โอ๊ยอยากจะบ้าตายเต้นยั่วมาเฟียเพื่อเงินเนี่ยนะ ไม่รู้ขี้งกขนาดนั้นจะให้เท่าไร บ้าจริง พี่โจ้นะพี่โจ้ หายหัวไปไหนทำไมถึงให้คนอื่นมาดูแลน้องสาวตัวเองด้วย งอนแล้วนะไอ้พี่บ้า
หลังจากกลับมาจากซื้อของริต้าก็แอบมองไคท์ที่ทำงานอยู่ภายในห้องสีหน้าของเขาแค่มองก็รู้แล้วว่ากำลังเครียดเรื่องงานที่กำลังทำอยู่
"ดูเหมือนเฮียจะยุ่งอยู่กับงาน" เข้าไปดีไหม ไม่ดีแน่นอน แต่ถ้าไม่เข้าไป ฉันก็แพ้ยัยวุ้นนะ
ริต้าสับสน เธอสะดุ้งเมื่อเขาเรียก
"ทำอะไรอยู่ตรงนั้น ทำไมไม่เข้ามา" ผมมองไปที่ริต้าวันนี้เธอดูแปลกๆก็ปกติเห็นเข้านอนตั้งแต่สองทุ่ม หรือมีเรื่องอยากจะคุย ตั้งแต่วันนี้ที่ผมลงโทษเธอไปก็เป็นเด็กดียอมเชื่อฟังไปไหนก็บอกรายงานตัวตลอด
"เปล่า" เธอก้มหน้า ผมแอบมองเห็นชุดที่เธอใส่เป็นกระโปรงสั้นเสื้อสีขาวที่บางจนเห็นทะลุเข้าไปข้างใน ตั้งใจมายั่ว?
"ไปชงแกแฟมาให้เฮียหน่อย" ไคท์แอบกลืนน้ำลงคอเขารู้สึกใจคอไม่ดี ริต้าเธอรีบเดินไปที่ห้องครัว
"...." อะไรว่ะแค่เห็นก็อยากแล้วเหรอ ริต้าเธอทำให้ฉันกำลังเป็นบ้า อดทนไว้ไคท์
ส่วนริต้าที่อยู่ในห้องครัวเธอกำลังชงแกแฟให้เขาสมองก็คิดแผนไปเรื่อย
"จริงด้วย..." ริต้ายิ้มมุมปากเมื่อคิดแผนได้สำเร็จ
ห้านาทีต่อมา
"กาแฟมาแล้วค่ะเฮีย" เขาหันไปคว้าถ้วยกาแฟขึ้นมาดื่มแต่ก็ต้องชะงักเมื่อสายตาดันไปเห็นหน้าอกอวบริต้าตั้งใจปลดกระดุมคอเสื้อออกให้เห็นหน้าอกของเธอ เขาแกล้งทำเป็นเฉยก่อนจะทำเป็นจิบกาแฟ
"......" อด ทนไว้
"....." ไม่เห็นได้ผลเลย ยั่วไม่สำเร็จกลับห้องไปนอนดีกว่าไหมนะเรา
ริต้ากำลังจะเดินออกไปอย่างถอนใจแต่ก็เผลอไปชนเอากับเอกสารของเขาตกลงพื้นเธอลืมก้มลงเก็บมันไคท์เหงื่อตกเขาขยับเนทไทออกเมื่อร่างกายเริ่มร้อน เมื่อสายตาของเขามองก้นเล็กๆที่กำลังชี้โด่อยู่ต่อหน้ามันทำให้เขาต้องการ
"ขอโทษหนูไม่ได้ตั้งใจ" เธอหันมาพร้อมเอกสาร ริต้าตื่นเต้นเมื่อผู้ชายที่นั่งอยู่ต่อหน้าเขากำลังกัดริมฝีปากตัวเองสายตาก็มองสำรวจเธอตั้งหัวจรดเท้า
"....." ได้ผลเหรอ การยั่วของฉันมันได้ผลจริงๆด้วย
"ต้องการอะไร" เขาพยายามกดเสียงให้เป็นปกติ ทั้งที่ความจริงเขากำลังสั่น
"หนูเปล่า" อยากได้เงินค่ะเฮียเธอบอกต่อในใจ เขายิ้ม
"....." เด็กโง่คิดหรือไงว่าฉันไม่รู้ว่าเธอต้องการเงินเพื่อไปเที่ยวงานวันเกิดกับเพื่อน คงวางแผนมายั่วฉันล่ะสิ ฉันควรเล่นกับเธอใช่ไหม เพื่อแผนของเธอที่วางไว้จะได้สำเร็จ ผมเดินไปนั่งลงโซฟาริต้าหันมามองผม
"มานั่งนี้สิ" ผมบอกให้เธอมานั่งบนตักของผมริต้ายิ้มคิดว่าเขาติดกับเธอเข้าแล้ว ร่างบางนั่งลงบนตักของเขาไคท์รีบวางถ้วยกาแฟลงมือของเขาเริ่มลูบไปตามร่างกายของหญิงสาวมือร้อนสอดเข้าไปใต้เสื้อผ้าเธอสะดุ้งเมื่อเขาลูบไปตามหน้าท้องลงมาข้างล่าง
"เฮีย..." พัง พังไปหมดแล้วสมองฉันมันไม่ยอมทำตามคำสั่งฉันเลย เพียงแค่ฝ่ามือร้อนของเฮียสอดเข้าไปสำรวจกลีบดอกไม้เขาค่อยลูบขึ้นลงช้าๆ
"อ๊ะ..อืมม" ฉันเม้มปากแน่น
"อยากได้ก็ขอสิ...ไม่เห็นต้องยั่วเลย บอกมาสิอยากได้เท่าไรเฮียจะได้ให้" ไคท์กระซิบบอกเขาไซร์ซอกคอขาวอย่างหื่นกระหาย
"เฮียจะให้หนูจริงๆเหรอ" ฉันหันไปถามเฮียเราสองคนสบตากันเฮียเหยียดยิ้ม
"ของมา เงินไป" เฮียหมายถึงอะไร ของมา เงินไป
"ของอะไร?...ที่เฮียต้องการ"
"หนูไง"
"หนูเหรอ" เสียตัวอีกแล้ว กะไว้แล้วว่าถ้ายั่ว เรื่องบนเตียงจะต้องมาเกี่ยว นี้สินะความหมายของชุดนอนไม่ได้นอน
ร่างบางลุกขึ้นเพราะเธอคิดแผนไว้แค่ยั่วเขาเฉยๆแต่ทำไมถึงกลายเป็นแบบนี้ เธอรีบเดินหนีเขา
หมับ ผมรีบคว้าแขนริต้าเอาไว้ เธอหันมามองผม
"หนูไม่เอาแล้ว" ใช่ไม่เอา ไม่ต้องการแล้ว
"แต่เฮียต้องการ...อยากได้เงินไม่ใช่เหรอมายั่วเฮียให้อยากแล้วจะหนีไปแบบนี้นะเหรอ" ฉันขยับหนี มือร้อนที่ลูบอยู่บริเวณขาฉัน เฮียลูบมันขึ้นลงเขากำลังยั่วฉัน ทำให้ฉันมีอารมณ์ ใช่ตอนนี้ฉันใกล้จะหมดความอดทนแล้ว
"แสนหนึ่ง" ฉันกัดฟันพูดออกไป เฮียเงียบคิดไว้แล้วเชียวขี้งกแบบเขาไม่ให้ฉันหรอก
แต่คำตอบของเฮียไม่ใช่คำพูดมัน แต่ คือการกระทำ
"อ๊ะ.." เฮียก้มลงลูบขาฉันเบาๆเขาลากลิ้นขึ้นมาเรื่อยๆร่างกายฉันกำลังสั่นเพราะลิ้นของเฮีย
"อ๊ะ...อ๊าา" ฉันเม้มปากตัวเองแน่นไม่ยอมก้มลงมองภาพตรงหน้า ลมหายใจร้อนเป่ารดอยู่ชุดชั้นในฉัน
"อ๊ะ..เฮีย" มือเล็กขยำผมของเขา เพื่อระบายยิ่งลิ้นร้อนตวัดขึ้นลงเธอก็แทบจะยืนต่อไม่ไหว เขาถกกระโปรงขึ้นเพื่อดูชั้นในลายลูกไม้ที่เธอซื้อมา คิดว่าเขาไม่รู้ไม่เห็นหรือไง เขารู้ทุกอย่างว่าเธอทำอะไรและคิดอะไร
"เฮียชอบสีนี้นะ" เขาบอกเสียงแหบพร่าชั้นในลายลูกไม้ตกมาอยู่ที่ข้อเท้าเล็ก
"อ๊าาาส...เฮียบะ..เบา" เธอร้องห้ามเมื่อคนข้างล่างตวัดลิ้นเลียอย่างเอาแต่ใจ เธอเริ่มหายใจหอบร่างกายก็เกร็งไปหมด
"อ๊ะ...อ๊าาา" ในที่สุดเฮียก็ส่งฉันถึงฝั่งด้วยลิ้นของเขา
ผมผลักริต้าให้หันหน้าเข้าหาโซฟาให้เธอได้มีที่ยึดก่อนจะดันสะโพกไปถูกไถ่กับก้นเล็กทั้งที่ผมยังสวมกางเกงอยู่
"อ๊า...อ๊าา"
ผมกำลังเสพติดเด็ก เสพติดร่างกายของริต้า ทั้งที่ผมไม่ชอบมีเมียเด็ก ไม่ใช่ว่าผมไม่เคยมีผู้หญิง ผมมีแต่มันก็แค่ชั่วคืน ผมป้องกันและไม่คิดกลับไปกินของซ้ำแต่ริต้าเธอเป็นกรณีพิเศษเธอเป็นน้องไอ้โจ้เพื่อนของผมและเป็นเมียเด็กคนแรก ที่สำคัญผมมีอะไรกับเธอไม่ได้ป้องกันด้วย หลายวันมานี้ผมพยายามระงับอารมณ์ความต้องการตัวเองโดยงานออกไปทำงานข้างนอกบ้าง ไม่ก็นอนนอกห้อง พยายามไม่ใกล้ชิดเพราะกลัวจะเป็นเหมือนไอ้เหนือที่บ้าเมียเด็ก ผมไม่อยากเป็น แต่วันนี้ทุกอย่างกำลังจะเปลี่ยนไปหลังจากคืนนี้ริต้าต้องเจอบทรักอันดุเดือดแน่น ไหนๆก็มีของแลกเปลี่ยนอยู่แล้วผมต้องเอาให้คุ้ม
ไคท์รีบถอดกางเกงออกก่อนจะจับมันถูไปมาแล้วสอดเข้าไปจนมิด
"อ๊า.." ร่างบางทรุด
เพี๊ยะ เขาฟาดไปที่ก้นงามก่อนจะดันสะโพกเข้าใส่มือหนาบีบคันก้นเล็กอย่างหื่นกระหายเขาส่งเสียงครางกระเส่า
"อ๊า..อ๊ะ" สะโพกเล็กขยับเด้งไปตามจังหวะของเขาน้ำสีขาวใสหลั่งออกมาอาบขาเล็ก ไคท์ถึงส่งเสียงครางพอใจเขาเร่งจังหวะเข้าออกเร็วขึ้น ริต้าคิดอะไรไม่ออกในหัวของขาวโพลนร่างกายจองเธอเด้งรับแรงกระแทกด้วยการสวนกลับไม่หยุด
แม้ว่าแอร์ในห้องจะเย็นจนหนาวก็ไม่อาจสู้บทรักอันร้อนแรงของทั้งสองบทรักอันดุเดือดยังคงดำเนินต่อไปไม่มีหยุด มีเพียงเสียงครางหวานกระเส่าและเสียงเนื้อกระแทกเนื้อที่ดังอยู่ในห้อง
"......" ไม่เอาแล้ว ฉันจะไม่คิดแผนบ้าๆแบบนี้อีกแล้ว
ริต้าได้แต่ส่ายหัวไปมาเธออยากให้มันถึงพรุ่งนี้เช้าๆเร็วๆแต่โชคร้ายของเธอก็คือ ถึงเช้าแล้วเขาจะหยุดไหม นั้นนะคำตอบ
- Writer
