บทที่ 17
นางคือภรรยาข้า!
ภรรยาข้าช่างงดงาม
งานเลี้ยงสังสรรค์ในช่วงเย็นนั้นดั่งเป็นงานพบปะสังสรรค์ระหว่างเครือญาติและสหายสนิทจากตระกูลต่างๆ จึงมีการกินดื่มและรับชมการแสดงอันแสนรื่นรมย์แตกต่างจากพิธีการเรียบง่ายในช่วงเช้าโดยสิ้นเชิง
ด้วยตระกูลจ้าวมีประวัติความเป็นมากว่าห้าร้อยปี ส่งต่อความมั่งคั่งจากรุ่นสู่รุ่นจนเป็นปึกแผ่นมั่นคง รุ่นลูกหลานล้วนเป็นขุนนางยศสูงบ้างก็เป็นถึงแม่ทัพโด่งดังจึงมีมิตรสหายมากมายจากหลากหลายตระกูลที่เป็นดั่งพันธมิตร
เกอไป๋หลันยืนอยู่หน้าประตูไม้ทรงกลมโค้งเว้าดั่งดวงอาทิตย์ทอแสง เมื่อก้าวผ่านประตูบานนี้เข้าไปก็จะพบกับสวนขนาดใหญ่ซึ่งเป็นสถานที่จัดงานเลี้ยงสังสรรค์ในครั้งนี้นั่นเอง
อา...
ในชาติก่อนข้าทำเรื่องงามหน้าไว้ไม่น้อย จึงถูกทหารห้ามไม่ให้เข้าไปในงานเลี้ยงด้วยเป็นคำสั่งของผู้อาวุโสภายในตระกูล และนั่นทำให้นางกรีดร้องโวยวายเมื่อถูกหมิ่นเกียรติดั่งนางร้าย อีกท
