MY HUSBAND'S DARKEST DESIRE

Diamond in the rough

Bumaba si Mark Ayala sa di kalayuan sa Address na binanggit ng babae na nag Iwan ng mensahe sa kaniyang voice mail. Nasira ang house number kasama na ang mailbox pero nakita Niya na naka stenciled sa daan ang house number , gawa ng mga boluntaryong taga fire department .

The old Torres place ? That had to be a mistake . Muling pinindot ni Mark ang kaniyang cell phone at pinakinggan muli ang mensahe . " I need some work done in my house at 18711 Feather Drive . Please call Emma at (201) 555-4006 ."

Holy crap . It was that Emma . Victor's widow . Resting his forearms on the steering wheel , pinag-aralan ni Mark ang luma at tagong lugar kung saan nakatayo ang Victorian house ni Emma . Matagal ng alam ni Mark ang tungkol sa lugar , pero hindi Niya sukat akalain na ang nakatira rito ay ang babaeng kinasusuklaman ng mga tao sa Long Island. Ngayon Niya naisip kung ano ang nangyari sa mailbox . Sinira ito ng mga kabataan na nakatira sa lugar , kapag oras ng gabi at walang magawa ang mga teenagers kundi ang gumala sa beach , at hampasin ang mga mailbox sa labas ng bahay . Lalo na sa mga tagong lugar ng isla . He knows because he has a share of that experience as part of growing up . Si Victor ay hindi nila madalas nakasama sa mga ganoong gawain , kahit noon pa man reserve na ang taong iyon . Pero kung titingnan Niya ang nangyari sa mailbox ni Emma , hindi ito ginawa kagaya ng mga insidente na napagtripan ito ng mga teenagers , ginawa ito na may malisya at galit - sa biyuda ni Victor .

Hinayaan ni Mark na mamatay ang makina ng kaniyang pick up truck at iniisip ang mga pangyayari noong nakalipas na trahedya sa buhay ni Victor . Though, he'd only been back a few weeks , he'd heard a dozen versions of last year's tragedy . All the stories pointed the finger at Victor's enigmatic widow . Sinulyapan Niya ang area map na nakahiga sa bench ng kaniyang sasakyan . It was a remote spot ,call green punctuation mark on the edge of the vast Visayan sea , pero ang remote na ito ay hindi sapat upang maiwasan ni Emma ang media limelight . Wala ni Isa mang tao ang tumira sa malawak na Victorian na nasa likod ng talahiban nang maraming taon . Noong mga bata pa sila . Sina Mark at Victor ay palaging pumupunta sa lugar na ito upang maglaro .Ang dalawang lalaki ay hindi pwedeng paghiwalayin , they were spending Summer on the beach . Skating on Frog pond . Nagpapalipad ng saranggola , When they were twelve years old , they became blood brothers in a solemn ceremony involving a dull boyscout knife and a campfire at school . A lifetime had passed since that star -filled night , pero tandang -tanda pa Niya kung paano umusbong ang kanilang pagkakaibigan . kagaya ng mga alon sa karagatan na hindi matapos tapos .

They'd lost touch, as best friends often do , when adulthood had intruded like an incurable disease . And now this . Victor was dead , Samantalang si Mark naman ay nangangapa sa Isang vicious divorce . Na sa palagay Niya , ay hindi na masama kung ikumpara Niya sa nangyari Kay Victor . May palagay si Mark na hindi coincidence lang ang nangyari na pagkatapos ng Isang araw na ibaba sa hukuman na insidente ang nangyari ay handa kaagad na gumastos ng pera si Emma Aquino . Knowing Victor , he'd probably carried a hefty life insurance policy.

"So , what do I do now , Vic ?" Malakas na tanong ni Mark sa kaniyang sarili . Ang pagbuga ng kaniyang hininga ay nag-marka sa loob ng kaniyang sasakyan ng fog . Pero batid Niya na kailangan niyang magsimula . Kailangan Niya ng trabaho . Mark Ayala used to be on top of his game . In Manila , he owned a construction firm that specialized in historical restoration . Pero nasira iyon dahil sa diborsyo , kasama na ang lahat ng kaniyang tagumpay . Ngayon , kailangan niyang magsimula ulit , sa mga light construction , remodeling . Pero hindi Niya inaasahan na magsimula kaagad siyang magtrabaho sa puntong ito ng kaniyang buhay . Sa panahon na ito ng taon , ay mahirap nakakita ng kontrata . Kaya inisip Niya na maswerte siya , susunggaban na niya ang pagkakataon .

He drummed his fingers on the steering wheel and drove the truck to Emma's driveway . Ang lugar ay nagmukhang laruan na nabasa sa ulan . It was a carpenter gothic built in typical 1880s style . Tall and narrow with a steeply pitched gable roof . Pointed arches framed the windows and one storey porched wrapped around three cycles of the first floor . Kahit napabayaan, ay halata naman na ang structure ay itinayo na may sense delicacy . This was clearly a summer place, designed and situated to make the most of the sea breezes blowing in from the water . The gray sliding hadn't seen a coat of paint in decades . Halata naman . And the roof had sprouted moss , tinubuan na ng mga halaman ang atip ng bahay . At sira na ang entrance ng bahay kung saan ang mga bisita ay tinanggap ng biyuda . Pero kahit na maraming aayusin sa bahay , still , hindi pa rin maiwasan ni Mark ang humanga sa lugar.

Nakita ni Mark na may mga bulaklak na nakatayo at patuloy na namumulaklak at nakapaligid sa bahay . At least ..pinatay ni Mark ang makina ng sasakyan at siya ay bumaba . Nakarinig siya ng ingay na parang nagbibiyak ng kahoy . He walked behind the garage to see who it was . Base sa tubig ng pagbiyak ay akala ni Mark ay Isang malaking tao ang gumagawa nito . Hindi Niya inaasahan na makikita Niya si Emma Aquino sa likuran ng garage . Noong una , hindi Niya namukhaan si Emma, nakita lamang Niya ito sa mga larawan . At base sa kaniyang suot ngayon na faded jeans at oversized jacket ...ay hindi siya magbihis para humarap sa media .Simple at naka ponytail ang kaniyang gusot na buhok . Ang mga nabibiyak na kahoy ay nagkalat sa damihan kagaya ng mga patay na ipis kapag ginamitan ng mga poison spray . Patuloy sa paggawa si Emma walang pakialam sa kaniyang paligid . Nagulat siya ng makita niyang may isang daga na dumaan sa mga nagkalat na kahoy .

"Excuse me ?" He said .

She stopped in mid swing and turned to face him . Natatakot ang kaniyang hitsura habang ang ax ay inilapit Niya sa kaniyang dibdib .

"Who are you ?" She asked .

" My name is Mark Ayala . " He paused to see if that meant anything to her . Has Victor ever mentioned him ? Probably not, base sa kaniyang nagdududang pagtingin sa kaniya at ang kasunod niyang katanungan .

" W-hat do you want?" Loaded question , and she must've known it . Dumating siya para maghanap ng trabaho at ang nakita Niya ay ang babaeng inakusahan na siya ang pumatay Kay Victor . He handed her a business card .

" I'm a contractor . You left me a message a while ago ."

"Hindi ko alam na personal Kang pupunta rito ." Bumaling na ang tingin ni Emma sa bahay . " So, I'm in the market for some repairs .

"Starting with the mailbox ." She looked away . Nagkamali si Mark sa kaniyang sinabi .

" The place is a wreck." She leaned the maul against the side of the building . Hindi na ito bagong balita sa akin . Hindi ko kailangan ng handyman na nagsasabi sa akin kung ano ang dapat Kong gawin ."

Handyman. Hindi nainsulto si mark . Sana lang ay ganito nga kasimple ang mga bagay bagay . Ang akala Niya ako ay handyman .

"Wala pa akong sinabi sa iyo , ma'am ." Sabi ni Mark . He didn't like her . pagkatapos ng ilang sandali alam na ni Mark na mahirap pakisamahan ang babaeng ito . Combative at parang nag-iipon ng galit sa loob , higit sa lahat madaling magduda. This was a stupid waste of time . Nilagay Niya ang kaniyang business card sa wheel barrow ,

" Anyway , this is how you reach me . If you decide you need me ."

Without looking at her again he turned to his truck and left without looking at her again . He was just about to get in , relieved at nag isip sa susunod na tumawag na business caller ng sumigaw si Emma ," Wait ."

Nilingon Niya ang babae na nakatayo at hawak ang kaniyang business card ," Just what is it you do ?

"I fix things ."

"What kind of things.?"

"Tell me what's wrong , and I'll fix it ." For some reason , inisip ni Emma na katawan tawa ang kaniyang sinabi . Tumawa ito ng malakas . Pagkatapos at tumigil siya ," As a matter of fact , I decided to sell the place . "

Tinago ni Mark ang kaniyang pagkabigla . Ang ganitong uri ng bahay ay minsan lang makikita sa market . Kahit pa sa kondisyon nito na halos hindi pwedeng tirahan ay maikonsidera naman itong goldmine .

"In this case , you do need me . Ang ganitong uri ng bahay na maraming kasiraan ay hindi papasa sa inspection . Kailan mo balak na ibenta ito ?" Matalim na tintingnan ni Emma ang sira niyang mailbox . " About twenty minutes ago ." Sinara ni Mark ang pintuan ng kaniyang truck at nagsabi ," Tell you what , why don't we have a look around your place , Miss .."

Nahirapan si Mark na magpanggap na hindi Niya kilala ang babae ,nakilala Niya ito dahil sa nangyari Kay Victor . Pero kapag naman kalmado lang siya baka pag-isipan siya nito ng masama . " Emma Torres Aquino , " Sabi Niya habang ang card ay nilagay Niya sa bulsa ng kaniyang pantalon . Tiningnan Niya ang mukha ni Emma habang nagsalita , alam Niya na naghanap ito ng indikasyon kung oamilyar ba sa kaniya ang apelyedo ni Victor . Hindi nagpahuli si Mark , alam Niya na kapag sinabi nito ang kaugnayan Niya Kay Victor ay maaring hindi niya ituloy ang kaniyang kontrata . Nilibot nila ang kabuuan ng bahay habang si Emma ay nagpaliwanag Kay Mark . " The house dates back to 1886." She said .

",Mygreat grandfather, Cenon Torres , built it as a Summer place . At one time , ang pamilya ko ay nagplano na I restored ang lugar . Hindi nasorpresa si Mark- the house was a diamond in the rough , at alam Niya malaki ang potential ng bahay . In Manila , knowing how to treat historic houses had been the key to his success . The house on Long Island Beach had its own way of stirring nostalgia .kung i-imagine mo lang ang nakaraan ng bahay na ito ., kung makikita mo ang mga dating bulaklak na namumukadkad sa hardin , masasabi mo ang lugar ay spectacular . Pero ngayon ang bahay ay neglected , run-down , infested by karma by its cranky resident ...and yet ...

"Well ,.." she asked .

"Ñerfect candidate for restoration . " He said , sinabi Niya ito ng walang halong biro kundi totoo . " even though the place is in Lousy condition now , the structure and workmanship are outstanding ." She laughed , that bitter note ," you have a wild imagination , Ayala."