(It surprise him)
“BAKIT HINDI KA UMALIS NA NGAYON para makarating ka agad sa inyo?” tanong sa kanya ni Fortney habang tinutulungan niya itong tuyuin ang buhok gamit ang maliit na towel. Nasa harapan sila ng malaking salamin habang nakaupo ito sa silid na inookupa nito. Hindi niya mapigilang mapangiti dahil sa uri ng pagtatanong nito ay nag-aalala ito sa kanya.
“Gusto mo bang huwag na akong umalis?”
“Bakit naman kita pipigilan? Minsan lang ang makasama mo sila kaya tiyak na miss ka na nila.”
“Ako kaya, mami-miss mo rin?”
“What kind of question is that? Siyempre naman,” anito kasabay ng pagtakip ng bibig. Huli na nang mapagtanto nito ang sinabi.
“Isama na lang kaya kita? Nag-aalala akong wala kang makakasama ngayong gabi.”
“Okay lang ako, Garette. Ila-lock ko na lang ang pinto. Hihin
