Chapter 14

1428 Words

Klanx's point of view Matagal kami nag katitigan ni Sydney dahil sinabi ko sa kanya ang tungkol sa pamilya ko naiyak pa nga siya pero tumahan naman siya ng yakapin ko siya dahil kahit siya ramdam niya na parang parehas lang kami. "Wag ka na ulit iiyak Sydney nasasaktan ako." sabi ko sa kanya at ngumiti ako sa kanya ng malawak at kita ko sa itsura niya na gusto niyang ngumiti kaya pinilit kong pangitiin siya gamit ang mga kamay ko at tumawa ako para naman tumawa din siya. "Mashaket Lanx! Huhuhu." sabi niya sa akin at agad ko naman binitawan at tinap ko ang ulo niya ang ngumiti ako sa kanya ng malawak kaya naman tumingin ako sa orasan at hating gabi na pala kaya naman bumaba na ako para dito ako sa lapag matulog. "Matulog kana Sydney may bukas pa." sabi ko sa kanya at kumuno't lamang ang

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD