ผ้าแพรเห็นสามคนพ่อแม่ลูกหยอกล้อกันก็อดอิจฉาไม่ได้จึงเอ่ยแทรกทำลายบรรยากาศความอบอุ่นของพวกเขา แววตาของเธอเต็มไปด้วยความเจ็บปวดอย่างเห็นได้ชัด ที่เห็นอชิวาระมีลูกน่ารักแต่แม่ของลูกไม่ใช่ตนเอง ครู่เดียวเท่านั้นแววตาของเธอก็กลับมาว่างเปล่าเหมือนเดิม
“รีบหน่อยนะคะ จะได้เหนื่อยทีเดียว แพรเห็นญาติที่เมกามีลูกห่าง ๆ เหนื่อยมากเลย”
“ครับ อีกไม่นานหรอก แพรได้มีหลานสมใจแน่”
“งั้นแพรไม่รบกวนแล้วดีกว่า ค่อยมาหาใหม่ แพรขอตัวกลับก่อนนะคะ”
“เดี๋ยวพี่เดินออกไปส่ง พบรักลูกสวัสดีคุณน้าเร็ว คุณน้าผ้าแพรจะกลับแล้ว” เด็กน้อยได้ยินอย่างนันจึงไม่รอช้า ยกมือขึ้นพนมแล้วก้มหัวไหวคุณน้าคนสวยทันที พร้อมกับยิ้มหวาน
ทางด้านของมาริษาก็ไม่ต่างกัน เมื่อผู้หญิงที่เป็นอดีตของสามีกำลังจะกลับ เธอก็ยกมือทำความเคารพแต่ในหัวยังเต็มไปด้วยคำถามและความสงสัย
การที่ผ้าแพรกลับมาครั้งนี้เกี่ยวกับข้อความขู่ฆ่าไหม ใบหน้าของมาริษาซ
