“รับค่ะ…..ข้าพเจ้านางสาวสายน้ำผึ้ง สายสวรรค์ ขอสัญญากับพระองค์ว่า จะขอรับนายเลโอ วาเลนติอาโน่ เป็นสามีของข้าพเจ้า ไม่ว่าจะมั่งมีหรือยากจน สุขหรือทุกข์ เจ็บป่วยหรือสุขสบาย สัญญาว่าจะรัก เชิดชู ดูแล และซื่อสัตย์ต่อเขาผู้เป็นสามีตลอดไป จนกว่าความตายจะมาแยกเราออกจากกัน”
“ความสมัครใจที่ท่านทั้งสอง ได้แสดงต่อหน้าพระศาสนจักรนี้ ขอพระเจ้าทรงพระเมตตาทะนุบำรุงให้เข้มแข็ง และประทานพระพรแก่ท่านทั้งสอง อย่างอุดมสมบูรณ์เทอญ สิ่งที่พระเจ้าได้รวมไว้ให้ชิดสนิทกัน มนุษย์อย่าแยกออกจากกันเลย”
สายน้ำผึ้งตื้นตันและอิ่มเอิบในหัวใจจนน้ำตาซึม ที่เลโอกล่าวคำมั่นสัญญา ออกมาทุกคำอย่างหนักแน่น มองตาเธอแน่วแน่ไม่ไหวติง ถ้าดูไม่ผิดแววตาคู่นั้นเริ่มมีความรักใคร่อยู่ภายใน จนเธอใจเต้นตูมตาม เพียงสบตาหวานซึ้งก็แทบลืมบทพูดของตน กว่าจะพูดได้เเต่ละคำก็แสนยากลำบาก ทั้งที่อุตส่าห์ท่องจำมาตั้งหลายรอบ ยังเกือบทำเปิ่นให้ขายหน้าไ
