ตลอดทั้งวันสายน้ำแทบไม่มีกะจิตกะใจจะทำงานเลยแม้แต่นิดเดียว เพราะมัวแต่คิดถึงเรื่องข้อเสนอของประธานฮันซอนมิน หลังจากที่ออกจากห้องของเขาแล้วก็จัดการเรื่องมาสายกับซังมีต่อ
‘มาเป็นผู้หญิงของฉันสิ’
‘คะ’ หญิงสาวแทบไม่เชื่อหูตัวเองด้วยซ้ำ จนกระทั่งเขาเดินเข้ามาหาช้าๆ พร้อมกับยื่นแผ่นกระดาษเล็กส่งให้เธอ
‘ตัดสินใจได้เมื่อไหร่ ค่อยไปหาฉันตามที่อยู่นี้ละกัน ถ้าเธอยอมรับข้อตกลงของฉัน ฉันจะทำเป็นลืมความผิดที่เธอทำทั้งหมดรวมถึงค่าเสียหายรถฉันด้วย ดีไม่ดีถ้าเธอทำให้ฉันพอใจฉันอาจจะให้โบนัสเธอก้อนใหญ่ก็ได้’
‘เดี๋ยวก่อนสิคะ น้ำไม่เข้าใจ ผู้หญิงของคุณ...หมายความว่าอะไร’ เธอถามกลับไปด้วยความไม่เข้าใจเพราะความหมายคลุมเครือจนดูไม่น่าไว้ใจ
‘ไว้เธอไปหาฉันเมื่อไหร่ เราค่อยตกลงเรื่องนี้กันอีกที ตัดสินใจดีๆล่ะ อย่าลืมนะว่าอนาคตของเธออยู่ในกำมือฉัน’ ชายหนุ่มกระตุกยิ้มอย่างเลือดเย็นหนึ่งครั้งแล้วจึงเดินออกจากห้อ
