“ฉันขอไปเข้าห้องน้ำได้มั้ยคะ” ระหว่างทางเดินเสียงหวานเอ่ยขึ้น สายตามองเห็นป้ายสุขาอยู่ห่างออกไปไม่ไกล
“อืม...เสร็จแล้วไปหาผมที่ห้องโถงใหญ่ สุดทางเดินฝั่งขวานะ”
“ค่ะ”
ธามไทยืนมองดูกระทั่งวีด้าเดินหายเข้าไปในห้องน้ำ จึงพาตัวเองไปยังห้องใหญ่ที่ว่า
ร่างบางระหงในชุดพริตตี้สุดเซ็กซี่ยืนหมุนตัวเช็คความเรียบร้อยหน้ากระจกบานใหญ่ หลังทำธุระส่วนตัวเสร็จ ก่อนจะก้าวเท้าเดินออกจากห้องน้ำ
“อ๊ะ! อื้มม~” เสียงหวานร้องดังอื้ออึงในลำคอไม่สามารถเปร่งเสียงออกมาได้ เพราะถูกมือสากของใครบางคนปิดเอาไว้แน่นจากทางด้านหลัง มือสากอีกข้างรั้งให้เธอเดินไปยังทิศทางที่เขาต้องการ กระทั่งพ้นสายตาคน
“นี่คุณ!” ทันทีที่ได้รับอิสระ วีด้าแหวเสียงใส่พลันหมุนตัวกลับไปมองจ้องอีกฝ่ายตาเขม็ง ฉันคิดแล้วไม่มีผิดต้องเป็นเขา ฉันจำกลิ่นน้ำหอมเขาได้ ไอ้พี่กันต์...ไอ้บ้าเอ๊ย!
“พี่ขอคุยด้วยหน่อยได้มั้ยด้า”
“ไม่...อย่ามายุ่งกันฉัน”
