Ep.3

2187 Words

“ด้าตื่นได้แล้ว วีด้า...” เสียงแหลมเอ่ยเรียก ให้วีด้ารู้สึกตัวตื่นขึ้นในช่วงเย็นของวัน ด้วยอาการงัวเงีย “อื้ออ...เมื่อยชะมัด กี่โมงแล้วอิ๋ว” “หกโมงเย็นแล้วค่ะแม่นางแบบสาวขี้เซา เมื่อกี้เลขาคุณธามไทโทรมาจะขอคิวดินเนอร์มื้อเย็นกับแกคืนนี้ ว่าไง?รับงานมั้ย” “ดินเนอร์งั้นหรอ?” วีด้าทวนคำถามด้วยท่าทีครุ่นคิด พลางยกยิ้มในใจ “ใช่...สนใจมั้ย? ฉันยังไม่ได้ให้คำตอบเขา” “ไม่...บอกไปว่าฉันไม่สะดวก” แม้ในใจจะอยากตอบรับเพื่อเริ่มทำตามแผน แต่ก็อยากให้เขารู้ไว้ 'ฉันไม่ได้ง่าย' “อ้าว...ฉันคิดว่าแกจะตกลงซะอีก” “ไม่ดีกว่า...” วันต่อมา... ช่วงเช้าเป็นการถ่ายภาพนางแบบมุมต่างๆภายในโรงแรม โดยมีประธานหนุ่มมองดูไม่ห่างอย่างให้ความสนใจ วีด้าในชุดยูนิฟอร์มโรมแรม ราวกับเป็นพนักงานคนหนึ่ง ทว่า กลับดูโดดเด่นด้วยใบหน้าสวยใส หน้าอกอวบใหญ่ทำให้ชายหลายคนรวมทั้งธามไท ต่างอยากรู้อยากสัมผัสว่าเต้าก้อนกลมทั้งสองข้างเป็นของแท้แม่ให้มา หรืออวบสวยอัพไซส์ด้วยฝีมือหมอกันแน่ “ดีมากครับ...สวยครับ ผมขอหน้าเคาน์เตอร์อีกรูปครับ” เสียงช่างถ่ายภาพมือหนึ่งของประเทศเอ่ยชมนางแบบสาวสวย ก่อนจะบอกสิ่งที่ต้องการ เพื่อให้ผลงานออกมาเพอร์เฟคที่สุด “ได้ค่ะ” วีด้าตอบยิ้มๆ งานถ่ายภาพช่วงเช้าผ่านไปได้ด้วยดีและจบลง ทุกคนจึงแยกย้ายกันไปพักผ่อนตามอัธยาศัย ก่อนจะกลับมาทำงานอีกครั้งในช่วงเย็น หลังเสร็จงานมีปาร์ตี้ภายในโรงแรม โดย มีธามไทกับโฬมร่วมสังสรรค์ด้วย ทำเอาเหล่าทีมงานรู้สึกเกร็งไม่น้อยแต่ไม่ใช่วีด้า เธอกับเพื่อนนั่งร่วมโต๊ะกับธามไทด้วยซ้ำ "ค็อกเทลที่นี่รสชาติดี แกว่ามั้ย" วีด้าเอ่ยขึ้น พลางยกแก้วน้ำสีสวยเจือแอลกอฮอล์ขึ้นดื่ม ลิ้มรสชาติหวานหอมของน้ำผลไม้เป็นส่วนผสม "อื้ออ~อร่อย หวานติดปาก~" อิ๋วตอบเสียงยานด้วยความเมามาย หล่อนดื่มเข้าไปนับไม่ถ้วน เพราะวีด้าช่วยเสริฟให้ถึงที่ หากไม่ใช่เพื่อนคงคิดว่าตัวเองกำลังถูกมอมเป็นแน่ "เอาอีกมั้ยฉันไปหยิบให้" "ไม่อ่ะ...อึกก ฉันเมาแล้วยัยด้า~เอ่อ...คุณธามไทคะ ฝากเพื่อนฉันด้วยนะ ฉันขอตัวขึ้นไปนอนก่อน อึกก" “หึหึ! ครับ” “เดี๋ยวฉันไปส่ง” “ไม่ต้องๆ แกนั่งลงดื่มให้สนุกเลยเพื่อนรักฉันไปเองได้~” ว่าจบอิ๋วยกยิ้มกว้าง เดินโซเซออกไปจากบริเวณจัดปาร์ตี้ ตรงไปยังลิฟท์ อยู่ไม่ไกลมากนัก “ค็อกเทลได้แล้วครับคุณผู้หญิง” เสียงพนักงานเสริฟเอ่ยขึ้น พร้อมกับวางเครื่องดื่มสีสวยลงบนโต๊ะตรงหน้าหญิงสาว คิ้วเรียวสวยขมวดมุ่นอย่างสงสัย ‘ใครสั่ง ฉันเปล่านะ’ ไวเท่าความคิดวีด้าพูดโพล่งขึ้น “ฉันไม่ได้สั่งค่ะ” “ผมสั่งเอง” เสียงทุ้มต่ำของธามไทเอ่ยแทรก “เอ่อ...ขอบคุณค่ะ” เมื่อรู้ถึงที่มา วีด้าจึงเริ่มดื่มอีกครั้ง ฉันแอบเห็นเขามองมาอยู่บ่อยครั้ง แต่ไม่ได้พูดคุยอะไรมากเพราะเราไม่ได้สนิทกัน นั่งดื่มไปเรื่อยๆ มีทีมงานบางคนทั้งหญิงและชายต่างแวะเวียนกันมาชนแก้วกับวีด้า ด้วยความเป็นกันเองไม่ถือตัวของเธอ ทำให้หลายคนเอ็นดู ผ่านไปไม่นานร่างบางระหงเริ่มมึนเมาด้วยฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ในเลือดที่มีมากไม่น้อย ใบหน้าสวยบัดนี้เปลี่ยนสีแดงระเรื่อลามถึงใบหูเล็ก ดวงตาเฉี่ยวหวานเยิ้ม นั่งโงนเงนประคองตัวแทบไม่อยู่ “คุณ~ฉันขึ้นห้องแล้วน้า~” น้ำเสียงอ้อแอ้ฟังแทบไม่ได้ศัพท์ เอ่ยบอกประธานหนุ่มนั่งฝั่งตรงข้าม ตอนนี้ทั้งโต๊ะเหลือเพียงเขาและเธอ โฬมแยกตัวออกไปทำงานบางอย่างตามที่ได้รับมอบหมาย ส่วนพนักงานบางคนก็กลับไปพักผ่อนก่อนแล้ว “เดี๋ยวผมเดินไปส่ง” สิ้นเสียง ร่างสูงดันตัวลุกขึ้นเดินอ้อมไปประคองคนตัวเล็ก และพาเดินไปยังลิฟท์สำหรับผู้บริหาร ติ๊ง! เสียงแจ้งเตือนดังขึ้น พร้อมกับประตูลิฟท์เปิดออกกว้าง ร่างสูงดูดีโอบเอวบางของคนในอ้อมแขน ก้าวเดินออกจากลิฟต์อย่างทุลักทุเล “ถึงห้องยังคะ?” “ห้องใครล่ะ? ห้องเธอหรือห้องผม” ธามไทตอบกลับ พลางใช้คีย์การ์ดเปิดประตูห้องพักวีไอพีพรีเมี่ยมระดับผู้บริหารโรงแรม พาคนตัวเล็กเข้าไปด้านในเปิดแอร์เย็นฉ่ำ แสงไฟสีส้มสาดส่องไปทั่วทุกมุมห้อง “ห้อง.....” “ห้องผม” ไม่รอให้วีด้าเอ่ยจบประโยค ธามไทเอ่ยแทรกขึ้น ราวกับล่วงรู้ว่าเธอต้องการถามอะไร มือหนาดันคนตัวเล็กให้แผ่นหลังบางแนบผนังห้องเย็นเฉียบ ท่อนแขนแกร่งทั้งสองข้างค้ำยันกักขังเธอเอาไว้ “วันนั้นฉันยังไม่ได้ใช้สิทธิ์” “...หึ คุณบอกเองนะ~ ว่าฉัน ไม่ ใช่ สเปค~” สายตาคู่สวยหยาดเยิ้มมองจ้องดวงตาคมอย่างไม่เกรงกลัว เขาเป็นคนปล่อยฉันไปโดยที่ฉันไม่ได้ร้องขอซักคำ แล้ววันนี้จะมาเรียกร้องอะไร “วันนั้นกับวันนี้มันต่างกันคนสวย” ธามไทใช้เรียวนิ้วยาวเกี่ยวม้วนเส้นผมยาวสลวยเล่นอย่างถือดี “คุณจะกลับคำ กลืนน้ำลายตัวเองอย่างนั้นหรอคะ หื้ม?” วีด้าไม่ยอมแพ้ง่ายๆ ใบหน้าสวยยกยิ้มมุมปากอย่างเย้ยหยัน พลันยกมือเล็กขึ้นกรีดเล็บยาวลงบนแผงอกแกร่งด้วยท่าทียั่วยวน ก่อนจะเลื่อนขึ้นโอบรอบลำคอหนาไว้หลวมๆ “เธอคิดว่าไงล่ะ” “ฉันเดาไม่ถูกหรอกค่ะ~ เราสองคน...ไม่ได้สนิทกัน” “แล้วอยากสนิทมั้ย” เสียงทุ้มแหบพร่าเอ่ยถามข้างใบหูเล็ก สายตาคมจ้องมองสำรวจดวงหน้าสวย ยิ่งอยู่ใกล้ได้กลิ่นหอมอ่อนๆจากกายสาวเจ้า ยิ่งทำให้เลือดในร่างกายสูบฉีดพลุ่งพล่านบวกกับแอลกอฮอล์ที่ดื่มเข้าไป ผมอยากกระแทกคนตรงหน้าให้จมเตียงซะเดี๋ยวนี้ แต่ก็ต้องใจเย็นเพราะคนอย่างผมไม่ชอบขืนใจใคร “คุณกำลังยั่วฉันหรอคะ” “หึ!แล้วไม่คิดว่า....สิ่งที่เธอกำลังทำตอนนี้มันจะทำให้ผมอดใจไม่ไหวบ้างรึไง” “คุณจะบอกว่าฉัน....” ไม่พูดเปล่า ร่างบางขยับตัวเข้าบดเบียด หน้าอกหน้าใจอวบใหญ่แนบชิดแผงอกแกร่ง แม้จะมีเสื้อผ้ากลั้นอยู่ แต่ก็ทำให้เขารับรู้ได้ถึงความนุ่มเด้งขนาดไซส์เกินตัวเจ้าของ“....อ่อย อื้มม~” เสียงหวานกลืนหายเข้าไปในลำคอระหง ริมฝีปากหนาประกบจูบริมฝีปากบางแนบสนิทชนิดที่ว่าอากาศไม่สามารถผ่านได้ “อื้ออ” เสียงทุ้มต่ำคำรามออกมาอย่างห้ามไม่ได้ ลิ้นร้ายสอดแทรกเข้าไปในโพรงปากเล็กดูดชิมน้ำหวานเจือรสขมพร่าของแอลกอฮอล์เคล้ากลิ่นหอมน้ำผลไม้ที่เป็นส่วนผสมหลัก รสจูบดูดดื่มแปรเปลี่ยนเป็นเร้าร้อนภายในเวลาไม่กี่นาทีเมื่อร่างบางยอมจูบตอบ ลิ้นเล็กพันเกี่ยวอย่างหยอกล้อ ทำคนตัวสูงสติแตกกระเจิง มือหนาเอื้อมไปด้านหลังรูดซิบชุดเดรสเกาะอกรั้งลงมากองที่เอวบางคอดกิ่ว เผยให้เห็นหน้าอกหน้าใจอวบอิ่ม มีเพียงแผ่นซิลิโคนสีเนื้อแปะปิดยอดจุกไว้เท่านั้น ธามไทรั้งร่างบางในอ้อมแขนก้าวเดินไปตามแรงลากจูง โดยที่ริมฝีปากของทั้งคู่ยังคงบรรจงจูบ พรึ่บ! ร่างบางถูกผลักล้มลงนอนราบบนเตียงกว้างขนาดคิงไซส์ไม่แรงมากนัก ตามด้วยร่างสูงขึ้นไปทาบทับ สองสายตาสบประสานชะงักนิ่งราวกับต้องมนต์สะกด “ถอดเสื้อให้หน่อย” “...” มือเล็กนุ่มนิ่มยกขึ้นปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตออกทีละเม็ดอย่างว่าง่าย ไม่ปริปากโต้แย้งให้เขานึกรำคาญแม้แต่น้อย ซ้ำยังส่งสายตาเชื้อเชิญอันแสนเร้าร้อนอย่างเปิดเผย หากคืนนี้ต้องเสียตัวให้เขาล่ะก็ เขาต้องตราตรึงไม่รู้ลืม หึ! มือบางไล้ลงต่ำถอดเข็มขัดหนังราคาแพง ตามด้วยกางเกงสแล็คและอันเดอร์แวร์ที่เขาสวมใส่ออกจนพ้นทาง ดวงตากลมสวยจ้องมองใบหน้าหล่อเหลาไม่ละไปไหน เฉกเช่นเดียวกับคนตัวสูงกวาดสายตาคมกริบมองดูผิวกายขาวผ่องไร้ที่ติของคนใต้ร่างอย่างไม่วางตา ก่อนจะเอื้อมมือหนาหยิบเครื่องป้องกันบนโต๊ะเคียงเตียงยื่นให้หญิงสาว “หกสิบ” วีด้าพึมพำเสียงเบา เมื่อเห็นตัวเลขบนกล่องบ่งบอกขนาดไซส์ พลันเหลือบมองความเป็นชายพองใหญ่เต็มที่ชี้หน้าเธอ ทำอาการมึนเมาเมื่อครู่เลือนหายเป็นปลิดทิ้ง แทนที่ด้วยความตื่นเต้น ‘ฉันจะไหวมั้ยเนี่ย’ “ใส่สิครับ รออะไร ผมอยากเข้าไปในตัวเธอจะแย่” เสียงของเขาเรียกสติวีด้ากลับคืนมาสนใจคนตรงหน้าอีกครั้ง “คุณทำเองสิคะ” ท่าทีหวั่นใจของเธอ สร้างความพึงพอใจให้ร่างสูงไม่น้อย มือหนารับของสิ่งนั้นคืน จัดการครอบลงบนแก่นกายใหญ่ พร้อมทั้งปลดเปลื้องพันธนาการส่วนที่เหลือบนกายสาว โยนทิ้งไปคนละทิศละทางอย่างไม่ใยดี “เธอแม่งน่าขย้ำไปทั้งตัว” ไม่พูดเปล่า มือหนาบีบขยำเต้าอวบทั้งสองข้างสลับกันไปมา ยิ่งกระตุ้นอารมณ์กระสันในกายชาย ลำคอหนาแห้งผากเมื่อสายตาคมเลื่อนลงต่ำมองเห็นเนินเนื้ออูมกลางกายสาวไร้ขนบดบัง ใบหน้าหล่อเหลาโน้มลงประกบจูบอีกครั้ง ไล้ฝ่ามือหนาสัมผัสส่วนเว้าส่วนโค้ง ก่อนจะเลื่อนลงต่ำกรีดเรียวนิ้วยาวไปตามรอยแยกของร่องกุหลาบ กดลงเล็กน้อยขยี้ติ่งกระสัน โพรงเนื้อนุ่มผลิตน้ำหวานออกมามากพอให้เขาส่งเอ็นร้อนเข้าไปอย่างไม่ฝืดเคือง “ผมใส่เลยนะ ไม่ไหวแล้ว” ร่างสูงถอนจูบออกอย่างอ้อยอิ่ง จับจ่อปลายหัวบานที่ช่องทางคับแคบ สะโพกหนาออกแรงกดฝั่งแก่นกายใหญ่โตเข้าไปอย่างยากลำบากทีละน้อยจนสุดความยาวของมัน “อื้ออ..จะ เจ็บ~” เสียงหวานหลุดร้องออกมา ความคับตึงเจ็บจี๊ดเล่นงานเธอเข้าอย่างจัง มือบางจับท่อนแกร่งไว้แน่น ‘ใหญ่...ของเขาใหญ่มาก’ “ซี๊ดด...โคตรแน่น” “อย่าเพิ่งขยับนะ ฉันเจ็บ” เสียงหวานร้องห้าม 'ฉีกแล้วมั้ง ต้องฉีกแน่ๆ' ทว่า ร่างสูงไร้ความเมตตาไม่สนใจเสียงร้องขอแต่อย่างใด เอวสอบขยับอย่างช้าๆเนิบนาบ และรัวเร็วขึ้นเมื่อเห็นว่าเธอเริ่มปรับตัวได้ หากจะให้เขาอยู่เฉยนานๆ เห็นทีเขาคงแย่ไม่ต่างจากเธอ ให้ตอกออมแรงอย่างนี้ยังดีเสียกว่า ตับ! ตับ! ตับ! “อ๊ะ! อ๊ะ! บะเบาๆคุณ อื้ออ” แม้จะเอ่ยห้ามออกไปอย่างนั้น แต่ร่างกายไม่รักดีกลับแอ่นรับแรงกระแทกของเขาเป็นอย่างดี “ร่องเธอตอดแรง ชิบ!” ร่างสูงขบกรามแน่น เอวสอบตอกอัดเข้าใส่ไม่ยั้งตามอารมณ์กระสันเสียวลุกโชนอย่างห้ามไม่อยู่ ใบหน้าสวยชื้นเหงื่อช่างเป็นภาพเซ็กซี่ในสายตาของเขา พรั่บ! พรั่บ! พรั่บ! “ไม่ไหวแล้วคุณ อ๊ะ! อ๊ะ!” ร่างบางโยกคลอนไปตามแรงกระแทก สะโพกหนาถาโถมเข้าใส่เพื่อส่งให้เธอและเขาแตะขอบสวรรค์โดยเร็ว นานหลายนาทีคนทั้งสองปลดปล่อยน้ำกามออกมาทุกหยาดหยด ร่างบางหลับตาพริ้ม เหงื่อเม็ดเล็กผุดขึ้นตามกรอบหน้าสวย หายใจเหนื่อยหอบจนตัวโยน มิหนำซ้ำหน้าอกอวบกระเพื่อมขึ้นลงเป็นจังหวะล่อตาล่อใจให้คนตัวสูงก้มลงดูดดึงยอดจุกสีหวาน “อ๊ะ! คุณ...พอแล้วนะ” แต่มีหรือที่คนมีความต้องการเรื่องอย่างว่าสูงอย่างเขาจะฟัง เพราะนอกจากจะไม่หยุดแล้ว เขาถอดถอนแก่นกายออกจากร่องสวาท รูดถุงยางโยนทิ้งอย่างไม่ใส่ใจว่ามันจะตกลงตรงไหนภายในห้อง ก่อนจะเอื้อมหยิบอันใหม่มาสวมใส่แทนที แล้วกดฝั่งแท่งร้อนเข้าไปในร่องสวาทคับแคบอีกครั้ง โดยที่ปากยังครอบครองปลายยอดหน้าอกอวบอย่างเอาแต่ใจ “ซี๊ดด~ เสียวหัวชิบหาย!” “ขยับสิคุณ ฉันอึดอัด” ใบหน้าหล่อเหลายกยิ้มมุมปากด้วยท่าทีเจ้าเล่ห์ เมื่อได้ยินคำร้องขอของคนใต้ร่าง ‘หึ เมื่อกี้ยังห้ามอยู่เลยนะ’ ธามไทคิดในใจ ขณะที่เอวสอบเริ่มเคลื่อนไหวอย่างต่อเนื่องไม่มีแผ่ว กว่าทั้งสองจะยุติบทเริงสวาทอันแสนเร้าร้อนก็เกือบรุ่งสาง เล่นงานวีด้าสลบไสล หลงลืมไปว่าห้องนอนแห่งนี้ ไม่ใช่ที่พักของเธอ แต่เป็นห้องส่วนตัวที่ร่างสูงหวงแหนต่างหาก

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more