“นายรู้แล้วทำไมไม่บอกฉันวะซีห่าว นายยังเห็นฉันเป็นพี่อยู่ไหม” เฉินคุนอยากจะเดินไปชกหน้าคนที่ได้ชื่อว่าเป็นน้องชายนี่จริง ๆ
“พี่เฉินคุนผมถามพี่หน่อยนะ ผมจะรู้กับพี่ไหมว่าพี่ตามหาเธออยู่ พี่ก็ไม่เคยบอกผม ผมก็เพิ่งจะมานึกได้ก็ไม่นานนี่เอง พี่จะมาโวยวายใส่ผมไม่ได้นะ ลูกเมียตัวเองแท้ ๆ แต่ว่าชุนหรานยังไม่รู้เห็นด้วยนี่ว่าพี่เป็นสามีเธอ ไม่อย่างนั้นพอเจอหน้าพี่เธอจะตกใจขนาดนี้เหรอ”
ซีห่าวคิดว่าเฉินคุนจะโวยวายทำไม อีกทั้งฝ่ายหญิงคล้ายอยากจะหนีพี่เฉินคุนมากกว่า
“นั่นแหละ นายอย่ามาเถียงซีห่าว ฉันควรจะโกรธใครดี มีลูกชายโตขนาดนี้แต่ตัวเองไม่รู้เรื่อง” เฉินคุนตอนนี้คิดไม่ตกว่าตัวเองจะทำอย่างไรดี
ตอนนี้สองหนุ่มได้แต่นั่งมองหน้ากันในห้อง ซีห่าวนั่งมองหน้าคนที่เขานับถือเป็นพี่ชายได้แต่ส่ายหัว พี่เฉินคุนเป็นคนไม่กลัวอะไรสมัยตอนที่เป็นทหาร ตอนปฏิบัติภารกิจแม้แต่กระสุนปืนยังไม่คิดที่จะกลัว แถมยังทำธุรก
