“ปะ...ปล่อยฉันไป”
ชาครียาครางวิงวอน บิดกายไปมา หลุดเสียงครางในทันทีที่ริมฝีปากร้อนรุ่มขบเม้มหนักหน่วงอยู่บนยอดถันสีชมพูหวาน ไม่ว่าริมฝีปากอันแสนช่ำชองในเพลงพิศวาสแตะต้องบริเวณใดของร่างกาย ก็เกิดอาการกระสั่นเสียว ร้อนผะผ่าวราวกับถูกลนด้วยไฟร้อนๆ
“ไม่...ผมไม่มีทางปล่อยคุณไปแน่...”
ลูฟร์ค้านอยู่กับยอดถันสีหวาน สร้างความสำราญให้กับตนเอง มอบความกระสั่นซ่านรัญจวนใจให้กับชาครียาด้วยการตวัดปลายลิ้นตัวเร็วเป็นจังหวะรักอยู่บนยอดถัน ก่อนจะขบเม้มดูดกลืนหนักหน่วง ทำเอาชาครียาต้องดิ้นเร่าไปกับความเสียวซ่านที่ได้รับ
“โอ้วว...ผมทนไม่ได้แล้ว”
ลูฟร์คำรามเสียงแหบลึก หมดความอดทนต่อไฟสวาทที่บาดลึกทั่วเรือนกาย อยากกดกายแข็งขึงให้จมดิ่งด่ำลึกเข้าสู่กลีบดอกไม้สวาทในวินาทีนี้ มือใหญ่ตวัดอุ้มร่างบางระหงหอมละมุนตรงไปยังเตียงนอน ออกแรงบังคับให้ร่างบางนอนราบไปกับเตียง พอหญิงสาวผุดลุกหนี ก็โถมกายนั่งคร่อมกักขั
