ชาครียาพาร่างบางระหงอ่อนระโหยโรยแรง เดินเข้ามาภายในบริเวณล็อบบีของคอนโด ก่อนจะตรงไปยังลิฟต์ที่อยู่ใกล้ๆ กัน พอเข้าไปอยู่ในลิฟต์ได้แล้วก็เอนกายพิงกับผนังลิฟต์อันเย็นเฉียบด้วยความอ่อนล้า หญิงสาวบอกตัวเองไม่ถูกว่าทำไมอาการหดหู่ใจ หมดกำลังใจในการทำทุกอย่างถึงได้เกิดขึ้นกับเธอ หลังจากถูกบังคับให้ไปเล่นละครฉากใหญ่เพื่อทำลายดอนลูฟร์ เมื่อสัปดาห์ที่ผ่านมา
ชาครียาหลับตาลง แม้เหตุการณ์ในวันนั้นจะผ่านพ้นมาเกือบสัปดาห์แล้ว ทว่าหญิงสาวกลับจดจำสายตาคมกริบของลูฟร์ ที่จ้องมองเธอไม่ต่างจากราชสีห์เตรียม
พร้อมล่าเหยื่อได้ในทุกวินาที คำขู่ของมาเฟียผู้นี้ยังคงดังก้องอยู่ในหัวของเธอตลอดเวลา
‘มันไม่จบแค่นี้แน่’
“บ้าชะมัด ทำไมต้องขู่ให้ฉันกลัวด้วย”
ชาครียาสบถออกมาเบาๆ คราวใดที่นึกถึงดอนลูฟร์ คราใดที่ภาพของใบหน้าคมเข้มถมึงทึง รวมทั้งดวงตาคมกริบดั่งดวงตาของพญาอินทรี ผุดขึ้นมาในความทรงจำ ครานั้นก็ทำเอาร่างบา
