บทที่ 22

1230 Words

วินาทีนี้ลูฟร์เชื่อแล้วว่าชาครียาเกลียดเขามาก กระทั่งกล้าทำดั่งที่เค้นเสียงออกมา อีกทั้งรู้ว่าตนเองกำลังเสียเปรียบชาครียา เพราะไม่รู้มาก่อนว่าหญิงสาวเตรียมกำลังรอรับมือเขาอย่างเต็มที่ จึงจำต้องล่าถอย เพื่อกลับไปตั้งหลักก่อน “ถ้าคุณคิดว่าคุณชนะผมได้ คุณคิดผิดแล้ว ชาครียา” ลูฟร์เอ่ยบอกเสียงเย็น ดวงตาคมกริบลุกวาวด้วยไฟโทสะจ้องมองชาครียาโดยไม่กะพริบตา “ออกไป ดอนลูฟร์ เลือกเอาว่าจะออกไปดีๆ หรือจะให้ลูกน้องของฉันจับคุณโยนออกไป” ชาครียาตะโกนไล่โดยไม่เกรงกลัว “ระหว่าเรา ยังไม่จบเพียงเท่านี้แน่ ชาครียา” “ออกไป!” มาเฟียหนุ่มจ้องมองคนตรงหน้าด้วยแววตาที่ยากเกินกว่าชาครียาจะเดาได้ว่าอีกฝ่ายกำลังคิดอะไรอยู่ อีกไม่กี่นาทีต่อมา ร่างใหญ่ล่ำสันก็หมุนตัวเดินออกจากห้องทำงาน มีมาค์โก้เดินตามไปติดๆ โดยไม่ลืมกระแทกประตูห้องปิดเสียงดังจนลั่นไปทั้งบาน เมื่อคู่กรณีไม่อยู่แล้ว ชาครียาก็โบกมือไล่ให้บอร์ด

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD