“คุณมันเลว ฉันเกลียดคุณ ฉันไม่อยากเจอหน้าคุณอีก แล้วคุณพาฉันมาที่นี่ทำไม ไอ้ผู้ชายซาดิสต์ ป่าเถื่อน ไอ้ผู้ชายไม่มีหัวใจ”
ตุ้บๆๆๆๆ!....
สองมือเล็กระดมทุบอกผู้ชายใจร้ายรัวๆ แต่ร่างสูงก็ไม่ตอบโต้แต่อย่างใด
“ไอ้ผู้ชาย...”
ข้อมือเล็กถูกจับเอาไว้ พร้อมกับคำด่าที่ไปต่อไม่ได้ เมื่อถูกสายตาคมกล้าจ้องมองมาอย่างไม่กะพริบ
“ด่าต่อสิ ถ้ามันจะลดความโกรธที่จีมีต่อพี่น้อยลง ก็เชิญจีด่าพี่ได้ตามสบายเลยนะ แล้วก็ทุบต่อให้หนำใจ”
ตุ้บๆ!
เขาจับกำปั้นเธอไปทุบอกเขาแรงๆ จนเธอต้องขืนมือเอาไว้ มองเขาอย่างไม่เข้าใจ
“หยุดทำไม”
“ก็คุณมันไร้ความรู้สึก ไร้หัวใจ ทุบตีไปก็เสียแรงเปล่า เพราะคนป่าเถื่อนอย่างคุณไม่กระเทือนหรอก”
“ใครบอกว่าพี่ไม่รู้สึก ใครบอกว่าพี่ไม่มีหัวใจ ไอ้นุเหรอที่บอกจี”
“ไม่จำเป็นต้องมีใครมาบอกหรอก”
“แต่พี่อยากจะบอกจี” คีรินทร์เดินเข้าประชิดหญิ
