“โทรศัพท์จากคุณกฤษกรณ์ค่ะคุณหมอ” เสียงใสๆ ของผู้ช่วยหน้าห้องดังขึ้น
“โอนสายเข้ามาได้เลยม่านฟ้า”
“ตายกันหมดรึยังไง! ทำไมไม่เปิดโทรศัพท์มือถือ” ดลเทพหน้าเหวอกึ่งตกใจกับคำทักทายของเพื่อนรักที่มาถึงก็แช่งกันให้ตายเลยทีเดียว ก่อนจะพลิกเจ้ามือถือรุ่นใหม่ล่าสุดที่นอนแอ้งแม้งอยู่บนโต๊ะทำงาน
“เฮ้ย! ใจเย็นๆ กรณ์ แบตมันหมดลืมชาร์ต แล้วมีเรื่องอะไรทำไมเสียงดุขนาดนี้วะ”
“นังตัวดีมันขโมยแหวนของวีร์ไปน่ะสิ” ยิ่งอึ้งเข้าไปหนักเพราะปกติกฤษกรณ์ไม่เคยหยาบคายกับสตรีเพศ
“นังตัวดีที่ไหนกัน พูดให้รู้เรื่องหน่อยสิกรณ์ แล้วไปด่าผู้หญิงที่ไหนว่านังตัวดี ฉันงงไปหมดแล้ว”
“งั้นแกก็ตั้งใจฟังให้ดีๆ ฉันจะเล่าตั้งแต่ต้นจนจบเลย...”
กฤษกรณ์ต้องข่มอารมณ์โกรธเอาไว้ก่อนแล้วเขาก็เริ่มต้นเล่าเรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้นให้เพื่อนรักฟัง ดลเทพรับฟังอย่างคนใจเย็นก่อนจะประมวลที่มาที่ไปทั้งหมดพร้อมกับหาหนทางแก้ไขเรื่องราวให้
