“ตอบสิมินิท พี่จะได้รู้ ว่าต้องรอ หรือไม่ต้องรอ” คำถามจากคนเมา แต่ทำไมมันดูจริงจังจังเลย
“ฉัน........”
“ตอบสิ” คนที่ถามยังหลับตา แต่ทำไมฉันถึงได้รู้สึกกดดันแบบนี้ แต่จะให้ฉันตอบยังไง
“จะตอบพี่ได้ ฉันต้องกลับไปปฏิเสธเค้าก่อน” คนตรงหน้าลืมตาพรึบขึ้นมา
“ปฏิเสธงั้นหรอ”
“อื้ม คิดไว้ว่าแบบนั้น ฉันคงต้องเลือกที่จะจบรักสามเศร้านี่ซักที แต่พี่จะให้ฉันลืมรัก 7 ปี มันยากนะ ขอเวลาฉันหน่อย จะลืมจนหมดหัวใจตอนนี้คงไม่ได้ หรือไม่ก็อาจจะไม่ได้เลย พี่ยังพร้อมจะเสี่ยงไหม”
“จูบได้ปะ”
“จูบอะไรเยอะแยะ แค่นี้แม่ก็ร้องไห้แล้วเนี่ย” ฉันผลักหน้าของพี่คิมออก
“ก็เด็กมันขี้อ่อยอะ”
“ฉันไปอ่อยอะไรพี่ เพื่อนพี่ยิ่งบอกพี่เจ้าชู้อยู่ คบกับพี่ฉันโคตรเสียเปรียบเลย”
“ที่ยอมให้จูบอย่างเดียว เพราะเคยทำมาแค่นี้ใช่ปะ”
อีตานี่เมาแล้วบ้ากามจริงๆ
“พี่เมาแล้วบ้ากามอะ ออกไปจากห้องฉันเลยไป!!!!!!!!” ฉันลากคนบ้ากามออกจากห
