ฉันกับหลินโทรเรียกรถพยาบาล เพื่อมาให้รับแม่ที่บ้าน เพราะฉันไม่รู้จริงๆจะพาแม่ไปยังไง ไม่นานรถพยาบาลก็มา แล้วพาแม่ไปส่งโรงพยาบาลโดยมีฉันกับหลินขึ้นไปบนรถตามไปด้วย
“ใจเย็นๆ มันอาจจะไม่มีอะไร”
“หลิน ไม่ไหว ฉันจะไม่ไหวแล้ว” ฉันปล่อยโฮออกมา อย่างหมดอาย
ฉันรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังหมดแรง ไม่มีแรงจะเข้มแข็งอีกแล้ว ไม่มีแรงที่จะสู้ ได้กอดหลินแล้วร้องไห้ออกมา
พอมาถึง รถเปลนอนของคนป่วยๆ ก็มารับแม่เข้าไปที่ห้องฉุกเฉิน ฉันทำไมเห็นเหมือนรถของเติร์ดขับผ่านไป คงไม่ใช่หรอก เขาจะมาได้ยังไง ฉันสลัดความคิดออกจากหัว แล้วไปนั่งรอแม่อยู่ที่หน้าห้องฉุกเฉิน โดยมีหลินกอดปลอบไม่ปล่อย
ไม่นานพี่คิมก็มาถึง ฉันโผลเข้ากอดพี่คิมแล้วปล่อยโฮออกมาอย่างหนักพร้อมพรั่งพรูความรู้สึกที่มีออกไป มันจะไม่ไหวแล้ว มันกำลังจะพังแล้วใจ ฉันรู้สึกว่าตัวเองกำลังอ่อนแอมาก ๆ
“แม่เธอจะต้องไม่เป็นไร”
ไม่นานคุณหมอก็เดินออกมาจากห้องฉุกเฉิน
