Soulmate 5 : แทรกซึม Nc 20+เบาๆ

2407 Words

“ หนักเลยนะคะคุณน้า “ “ หนัก น่าดูเลย “ คนเป็นแม่พูดกับเพื่อนสนิทอย่างอ่อนใจ “ ตั้ง 1 เดือน ไม่แลมินิทบ้างเลยรึยังไง ถึงยัยนี่จะป้า แต่ก็ไม่ได้ขี้เหล่ซะหน่อย “ “ แม่ไปหาอะไรให้ยัยมินิททำดีกว่า “ คนเป็นแม่ ร้อนใจ หยิบโทรศัพท์มือถือ แล้วกดโทรหาใครซักคนทันที หวังว่าจะหาอะไรให้หญิงสาวทำแล้วลืมความเศร้าได้บ้าง . หลินเดินเข้ามาหาฉันที่กำลังนั่งกอดเข่า นั่งมองออกไปนอกประตูกระจกบานใหญ่ “ มินิท แกอย่าเศร้าสิ “ “ เศร้าบ้า เศร้าบออะไร ฉันกำลังรอ “ ใช่ฉันรอ เมื่อไหร่มันจะเย็นซักที “ แกไม่เศร้าที่เลิกกับเติร์ดหรอ “ หลินถามฉันด้วยความสงสัย “ เลิกบ้าอะไร คบยังไม่ได้คบเลย ฉันจะต้องทำให้เค้ารู้ว่า ริอาจเอาขนมมาหลอกเด็ก ถ้าเด็กมันยากได้แล้วมันต้องได้ “ มันจะให้ยอมแพ้ได้ยังไง ยังคิดถึงจูบเขาอยู่เลย ใครจะไปยอมจบกันวะ “ เดี๋ยวๆ ที่เศร้าๆ ไปสองสามวันมันคืออะไรวะ “ “ ก็ฉันคิดแล้ว ไม่ได้คนนี้จะไม่มีผัวไง “ ให้มันได้ยังงี้สิ คิดจะเล่นกับใจฉันงั้นหรอ ให้มันรู้ซะบ้าง “ โอ้ยยยยย อยากตาย “ หลินยกมือสองข้างขึ้นมากุมขมับ ที่จริง 2-3 วันที่ผ่านมา ฉันเฮิร์ทมาก ที่สุดถึงที่สุด แต่เพราะอยากได้อะ ยังไงมันก็ต้องได้ “ แกก็ลองเปิดใจให้คนอื่นเข้ามาดูแลดู เติร์ดเห็นมันอาจจะหึงก็ได้ “ หลินเสนอทางเลือกขึ้น “ เออ จริงจะหาตัวเร้าได้ ต้องสวยก่อน “ ฉันรีบวิ่งขึ้นไปห้องเพื่อแต่งหน้า เปลี่ยนชุด ถ้าเขาชอบฉันมากพอ ตัวเร้าจะช่วยให้ฉันได้เขามา แต่ถ้ามันไม่มากพอ อาจจะเสียเขาไปตลอดการ “ มินิท แม่มีงานให้ทำ ลูกโอเคไหม “ ฉันได้ยินที่แม่พูดไม่ชัดเลย แต่กำลังรีบเลยตอบรับปากไปก่อน แล้วลากหลินออกจากบ้านทันที เมื่อถึงเวลาฉันลากหลินมาที่สนามบาสด้วย ยังคิดไม่ออกว่ามาเจอในฐานะอะไร ฐานะเพื่อนก็ดันปฏิเสธไปแล้ว แต่ใครสนกันเล่า “ พี่แบงค์ !!! “ หลินตะโกนอย่างดังเพื่อเรียกคนที่เล่นบาสในสนาม “ เรียกเค้าไมอะ “ “ ตัวเร้าของแกไง “ ฉันหันไปมองหน้าหลินทันควัน หลินยักไหล่ขึ้นน้อยๆ “ เติร์ดดดดด !!!! “ เสียงแหลมๆของผู้หญิงตะโกนเรียกชื่อเติร์ด จนฉันต้องรีบหาต้นต่อของเสียงทันที เห้ยยยยยยอ 3 วันมีใหม่เร็วไปป่าววะ “ ไงละ เค้าก็มีตัวเร้า คนที่โดนตกคือแกชัวร์ “ หลินชี้ไปที่ผู้หญิงนั้น ตาโต ปากนิด จมูกหน่อย โอ้ยยยยยยยยยยยยยย ให้มันได้อย่างงี้สิ มาตกเขา โดนเขาตกอย่างจัง อย่าหึงมินิท อย่าหึง “ มินิท ดีใจที่เธอยังมาที่นี่ “ พี่แบงค์เดินเข้ามาทักฉัน แต่ตอนนี้สายตาของฉันมันโฟกัสที่อื่นไปแล้ว ไอ้การซื้อน้ำมาให้คืออะไร “ ยังหึงอยู่หรอ “ พี่แบงค์มองนำไปที่อีกคู่ที่กำลังกระหนุงกระหนิง “ ไม่....ปฏิเสธค่ะ “ สงบใจไว้ “ วันนี้อุตส่าห์แต่งสวย เก้อไหมเนี่ย “ “ จะไม่พลาด ถ้าพี่พาไปเลี้ยงไอติมที่สโมสร “ ฉันหันควับไปที่หลินทันที เพราะคบกันมานานเลยรู้ว่ายัยนี่ต้องการจะจับคู่ฉันกับพี่แบงค์แน่ๆ เราเดินไปที่สโมสรของหมู่บ้าน ซึ่งมีทั้งสระว่ายน้ำ สนามไดรฟ์กอล์ฟ สนามแบทในร่ม ฟิตเนสและสปา หลินอาสาหาที่นั่งไว้ให้ ให้ฉันกับพี่แบงค์ไปซื้อไอติมกันสองคน ซึ่งพี่แบงค์ก็ชวนคุยตลอดทางเลย ใจตอนนี้มันดันไม่อยู่กับเนื้อกับตัวเลย ผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร เพิ่งคบกัน ตัวจริง หรือแค่ 1 เดือน พอซื้อเสร็จก็มองหาหลินที่ตอนนี้กำลังโบกมือให้สัญญาณ ว่าอยู่ตรงไหน “ อย่าหงอย กินติม แกทำแบบนี้พี่แบงค์เสียใจนะเว้ย “ ชัดเลยแค่นี้ก็รู้แล้ว ว่าหลินตั้งใจจะจับคู่จริงๆ “ พี่แบงค์จ้างหลินมาเท่าไหร่คะ “ ฉันถามแซวๆ คนที่เชียร์ไม่ดูอารมณ์เพื่อนเลย “ กินๆ จะมองทำไมนักหนา “ หลินดึงฉันนั่งลงกับเก้าอี้ ฉันมองดูเติร์ดกับผู้หญิงคนนั้นหัวเราะคิกคัก หยอกล้อกัน อย่างไม่สบอารมณ์นัก ฉันอยากจะเดินเอาไอติมถ้วยนี้ไปเทใส่หัวนางนัก แล้วตะโกนดังๆ ว่าอย่ามายุ่งกับคนของฉัน “ พี่แบงค์ผมนั่งด้วยดิ เติร์ดมันจู๋จี๋กับเด็กใหม่ ไม่อยากเป็นก้างมัน “ ปอร์เช่ทิ้งตัวลงบนเก้าอี้ตัวสุดท้ายที่เรานั่งกันอยู่ “ เอาดิ กินติม เยอะแบบนี้กิน 3 คนไม่หมดหรอก “ “ เหนื่อยๆกำลังหิวเลย “ ปอร์เช่กำลังจะใช้ช้อนตังไอติม แต่โดนหลินดึงมือไว้ “ พี่แบงค์ป้อนมินิทหน่อยสิคะ มินิทชอบรสวานิลา “ หลินชี้ไอติมให้พี่แบงค์ดูว่าฉันชอบรสไหน “ อะ “ พี่แบงค์ใช้ช้อนตักไอติมพอดีคำแล้วหันช้อนมาทางฉัน ฉันดูท่าทางของคนตัวใหญ่แล้วอดขำไม่ได้ “ พี่เขินฉันหรอคะ มือสั่นเลย “ พี่แบงค์ไม่ได้ตอบอะไร ได้แต่ยิ้มๆด้วยความเขินอาย ฉันเลยเอาผมทัดหูน้อยๆ แล้วค่อยๆก้มลงไปกินไอติมในช้อน ท่ามกลางสายตายินดีของเพื่อนสาว “ ทำแบบนี้ ฉันกินเองไม่เป็น พี่ต้องรับผิดชอบนะคะ “ “ งั้นอีกคำละกัน พี่รู้สึกอยากรับผิดชอบ “ ฉันก้มลงมากินอีกครั้ง “ ทีนี้ฉันกินได้แล้วชะมะ “ ปอร์เช่ถามเพราะถือช้อนรออยู่นานแล้ว พอนั่งกินของเย็นมากๆ มันก็เริ่มรู้สึกปวดฉี่ขึ้นมา ฉันเลยขอตัวไปเข้าห้องน้ำ “ ห้ามหลงนะแก ตรงอย่างเดียว “ ฉันพยักหน้ารับ ฉันเข้ามาที่นี่ไม่ค่อยบ่อยนัก แต่ก็เคยเข้ามากับหลินบ้าง ไม่น่าจะหลงนะ ฉันเดินตรงไปเรื่อยๆตามที่หลินบอก ถูกทางเปล่าวะ ทำไมมันไกลจัง ฉันเดินมองป้ายมาเรื่อยๆ มันก็ทางนี้นี่หว่า ถึงห้องอาบน้ำแล้วนิ ห้องน้ำก็คงไม่ไกลกันมากละมั้ง เมื่อเดินผ่านห้องน้ำก็โดนใครคนนึงคว้าเอาไว้ “ คุยกันก่อน “ เติร์ดในชุดผ้าขนหนู ซิกแพ็ค กล้ามหน้าอก เดี๋ยวๆไม่ใช่ละ “ หะ “ ไม่รู้จะสนใจอะไรก่อนดี ภาพตรงหน้ามันทำเอาใจไม่ดีเลย “ ชอบพี่แบงค์แล้วรึไง ถึงไปนั่งป้อนไอติมกันอะ “ ไอ้การถามด้วยหน้าเรียบๆ มันทำให้ฉันไม่เข้าใจเลยว่าเขาอยู่ในอารมณ์ไหน “ ทีตัวเองยังควงคนอื่นเลย “ “ แล้วไง มันไม่เหมือนกัน เธอทั้งซื่อบื้อ เชื่อคนง่าย ไม่ทันผู้ชายหรอก “ เสียงเติร์ดเริ่มดังขึ้น “ ถ้าฉันจะเปิดใจให้ใคร แล้วมันจะทำไม “ “ ใจง่าย “ อะไรวะ คนยิ่งปวดฉี่อยู่ ทำไมต้องมาเจออะไรแบบนี้ด้วยเนี่ย “ ฉันไม่คุยกับนายละ “ “ ยังคุยไม่จบจะหนีไปไหน “ เขากระชากแขนฉันไว้ โอ้ยยยยยยยยย คนปวดฉี่โว้ยยยยยย จะเอาอะไรกับฉันอีกกกกกกกก อยากมาเคลียร์ต่อให้จบนะ แต่ไม่ไหวแล้ว “ มีอะไรกันรึป่าว “ เสียงพี่แบงค์ดังขึ้นทำให้เติร์ดปล่อยมือฉันทันที ฉันอาสัยจังหวะนี้วิ่งหนีเข้าห้องน้ำทันที คนปวดฉี่ดึงไว้อยู่ได้ ฉันรีบวิ่งเข้าห้องน้ำหญิงที่อยู่ถัดออกไปทันที เฮ้อออออออ โล่งงงงงง เมื่อกี้ถ้ายืนนานกว่านี้ มีแตกแน่ๆ เมื่อทำธุระเสร็จ ฉันเดินออกมาจากห้องน้ำ ก็เห็นพี่แบงค์ยืนรออยู่ “ เติร์ดละคะ “ “ แต่งตัวอยู่มั้ง หลินบอกมินิทเป็นพวกหลงทิศอย่างรุนแรง เลยขอให้พี่ตามมา “ อื้มมมม นังเพื่อนทรยศนี่เอง ฉันฉีกยิ้มให้คนตรงหน้า ฉันไม่ควรปล่อยให้มันค้างคาแบบนี้ การโดนด่าว่าใจง่ายมันเจ็บพอตัว ไม่พร้อมจะเอาปัญหาใหม่เข้ามาในชีวิตจริงๆ “ ขอโทษนะพี่แบงค์ ฉันมีคนที่ชอบอยู่แล้ว ถึงแม้ว่าเค้าจะไม่ได้ชอบฉันก็ตาม “ “ เป็นเพื่อนกันก็ได้ “ พี่แบงค์ก็น่ารัก ไม่ได้ตื้ออะไรมากมาย ผิดกับอีกคนอย่างสิ้นเชิง ใจอำมหิต “ ฉันเป็นเพื่อนได้กับทุกคนค่ะ ยกเว้นคนข้างใน “ ฉันเดินกลับไปที่โต๊ะพร้อมกับพี่แบงค์ เห็นแม่สาวตาโต ยังคงนั่งรอเติร์ดอยู่ที่โต๊ะไม่ไกล รอแบบนี้ต้องไปต่อกันใช่ไหม “ มินิท มองแม่นั่นทำไมอะ “ หลินถามฉันที่มองผู้หญิงคนนั้นไม่วางตา “ ปอร์เช่ คนนี้ตัวจริงหรือ 1 เดือน “ คงไม่มีใครจะรู้เรื่องนี้ดีกว่าเพื่อนสนิทของเขาอีกแล้ว ปอร์เช่มีการเลิ่กลั่กไม่กล้าตอบ ฉันยังใช้สายตาคาดคั้นคนตรงหน้า “ เติร์ดดดด อาบน้ำนานจัง ฝนรอตั้งนานแหนะ “ เสียงของผู้หญิงข้างหลัง อ๋อ ชื่อฝนสินะ เสียงแบบนี้เป็นอยู่แล้ว หรือเสียงสองของหล่อนยะ เส้นเลือดในขมับของฉันมันเต้นๆตุบๆจากความหงุดหงิด “ ปะ ไปทำอะไรกินที่บ้านกัน “ หึหึ เซอร์วิสงั้นหรอ อดทนไว้มินิท โดนเขาตกเต็มที่แล้วสิ ทำไมคนฉลาดแบบฉัน ต้องตกหลุมพรางหัวใจตัวเองทุกทีเลย “ หลินไป กลับ !!!!! หมั่นไส้คนแถวนี้ “ “ พี่ไปส่ง ทั้งคู่!! มันดึกแล้วมันอันตราย “ พี่แบงค์เน้นคำว่าทั้งคู่ เพื่อไม่ให้เราปฏิเสธได้ “ ค่ะ แวะทานข้าวที่บ้านด้วยไหมคะ “ ฉันหันไปยักคิ้วให้คนข้างหลัง ที่กำลังจะเดินไปกับผู้หญิงอีกคน ใช่ว่าไม่เจ็บ แต่ฉันกับเขาไม่ได้เป็นอะไรกัน ทำได้มากสุดแค่หึงในใจ ระหว่างทางที่กลับบ้าน ในหัวก็หยุดคิดเรื่องเซอร์วิสของทั้งคู่ไม่ได้เลย กินข้าว ดูหนัง ฟังเพลง กอด จูบ ขึ้นเตียง 3 วันที่ผ่านมาไปถึงขั้นไหนกันแล้วนะ ร้อนใจ ร้อนรน พอพี่แบงค์มาส่งถึงบ้าน ฉันก็ชวนเขาลงมากินข้าวตามสัญญา ฉันไม่ใช่พวกคนพูดพล่อยๆซะหน่อย “ แม่คะหนูมีแขก “ “ พ่อหนุ่มที่หักอกแกหรอ “ แม่ทักทาย โดยไม่หันมามองเลยว่าแขกเดินตามหลังฉันเข้ามา “ ไม่ใช่ค่ะ คุณน้าผู้ใหม่ “ หลินแนะนำได้น่าโยนทิ้งออกไปนอกบ้านมากๆ “ เพื่อนครับ ต้องขอรบกวนด้วยนะครับ “ อีกด้านนนนน........ Third Say.......... “ ทำไมไปส่งฝนวะ หรือเพราะมินิท “ “ ยัยนั่นจะไปเกี่ยวได้ยังไง แค่อยากกินเหล้า “ ผมถือแก้วในมือขึ้นมาเขย่าช้าๆ พรางมองก้อนน้ำแข็งก้อนใหญ่ที่ขยับอยู่ในแก้ว ยิ่งคิดถึงยัยนั่นผมก็ยิ่งหงุดหงิด ผมยังลืมเสียงหัวเราะคิกคักที่เธอหัวเราะกับพี่แบงค์ไม่ได้เลย มันชวนหงุดหงิดจริงๆ “ สาวลิ๊งค์มาละ กูต้องไปสานสัมพันธ์หน่อยละ รอดูได้เลย “ เช่เดินไปโต๊ะที่มีสาวๆ ชูแก้วเหล้าทักทายเรา เรามาที่นี่ประจำ บางคนก็รู้จัก บางคนก็รู้จักดี “ หายไปนานเลยนะคะ แบบนี้จะจำรันได้ไหมนะ “ รันไหนวะ ผมส่งยิ้มให้เธอตามมารยาท แต่ดูเหมือนเธอจะพยายามเข้าถึงเนื้อถึงตัวผมเหลือเกิน รันนั่งลงข้างๆผม แล้วลูบไล้ต้นขาเบาๆ ก่อนจะจับมือผมลูบต้นขาเธอบ้าง “ ขอโทษนะรัน ผมคบเป็นคนๆ “ “ งั้นเราก็ไม่ต้องคบกันก็ได้นิคะ “ ผมรู้เลยว่าเธอต้องการอะไร สายตาที่เชิญชวนมีหรอที่เสืออย่างผมจะปล่อยเหยื่อ “ งั้นก็ไม่ต้องเกรงใจเลย “ เธอเดินนำผมเข้าห้องน้ำชายห้องสุดท้าย เมื่อลงกลอน เพลงรักก็เริ่มทันที “ ผมไม่จูบ “ แต่ดูเหมือนรันจะโอเค ผมซุกไซร้ซอกคอของเธอ แต่ดันได้กลิ่นหอมจางๆของอีกคน จนผมต้องลองดมใหม่ ไม่ใช่นิสงสัยคิดไปเอง ผมเลยจู่โจมหน้าอกของเธอทันที “ อื้มมม “ เธอพยายามจะเก็บเสียง มือของผมเลื่อนลงไปลูบเนินที่ตอนนี้ชุ่มช่ำ คงจะด้วยเพราะความตื่นเต้น มันเลยทำให้ผมปวดหนึบอยู่ในกางเกงเหมือนกัน ผมส่งถุงยางให้เธอ เธอก็รับมันไปใส่อย่างชำนาญ “ อื้มมมม ไม่ผิดหวังอย่างที่เค้าว่า “ เสียงกระซิบเบาๆเพิ่มอารมณ์ที่กำลังพุ่งพล่านได้ดีจริงๆ ผมเบี่ยงเจ้ากางเกงในที่กำลังปิดบังสิ่งที่ท่อนลำของผมจะทะลวง ผมเสียบทีเดียวมิดจนเธอต้องบีบแขนผมแน่น “ อูวววว “ ผมขยับเอวช้าๆ ก่อนจะเริ่มเร่งสะโพก หญิงสาวตรงหน้าพยายามเก็บเสียง มีแค่เสียงดังจากในลำคอเท่านั้น “ เติร์ด จะเสร็จแล้ว “ แต่ผมมันยังไม่ใกล้เลย ผมได้กลิ่นของมินิทอีกแล้ว “ รอก่อน “ ผมกระซิบบอกเธอเบาๆ เธอตอดผมถี่ยิบ เธอคงใกล้เสร็จจริงๆ ผมแทงสวนไม่กี่ที เธอกระตุกกอดผมไว้แน่น “ ไม่เสร็จหรอ นั่งลงรันทำเอง “ ผมนั่งลงที่คอห่านในห้องน้ำ รันทิ้งตัวทับท่อนลำแล้วโยก ยอมรับเลยเธอลีลาดี “ อื้มมมมม “ ผมต้องเงยหน้ามองเพดานเพื่อระบายความเสียว แต่พอหลับตาลงมันก็ยังเห็นหน้ายัยนั่นอีก หงุดหงิด มันหงุดหงิดที่มันจะเสร็จแต่ก็ไม่เสร็จซักที พอจะได้ที่ก็ดันนึกถึงตากลมๆ คิดถึงกลิ่นตัวที่ไร้น้ำหอม “ พอเถอะรัน มันไม่เสร็จหรอก “ ด้วยความหงุดหงิดผมถอดถุงยางทิ้งทันที ก่อนจะจัดการตัวเองให้เรียบร้อย “ อะ ถือว่าเป็นค่าเสียเวลาละกัน “ ผมส่งตังค์ให้เธอจำนวนนึง ก่อนจะเดินออกมาด้วยความหงุดหงิด ต้องเพราะโดนเธอยั่วโมโหวันนี้แน่ๆ หงุดหงิด ไม่เสร็จแบบนี้โคตรอึดอัดเลย

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more