“คุณ... คุณไม่รู้ว่าครอบครัวมัลโดนาโด ณ ที่นี่มีความหมายว่าอย่างไร…” แบรดลีย์สูดหายใจลึกก่อนจะพูดต่อราวกับกำลังประกาศิตถึงสิ่งที่น่าภาคภูมิใจ “ผมสัญญาเลยว่าคุณจะต้องเสียใจและโคตรเสียใจ! ไม่มีใครกล้ายั่วยุครอบครัวมัลโดนาโดในเคคเลีย ไม่เพียงแต่คุณสองคนเท่านั้น แต่ยังรวมถึงครอบครัวของโรสแมรี่ แจ็คสันด้วยที่จะต้องชดใช้สิ่งเวรนี่…”
“คุณมันงี่เง่าไร้สาระ!” ทิโมธีตอบอย่างไม่เชื่อหู ฉากจากสนามรบแวบขึ้นมาในใจของเขา ผู้บัญชาการที่มีดาบอยู่ในมือ ยืนอยู่ท่ามกลางทะเลศพ ราวกับผู้ปกครองแห่งนรกที่ถูกปลดปล่อย! ครอบครัวเล็กๆ อย่างตระกูลมัลโดนาโดหวังที่จะต่อกรกับอำนาจระดับนี้ได้อย่างไร!
ความไม่รู้เป็นความสุขอย่างแท้จริง!
กริ่ง กริ่งงงงง!
ไม่นาน โทรศัพท์ของจูเนียร์ก็ดังขึ้น หน้าจอแสดงสายจากโรสแมรี่โทรหา
“โรสแมรี่!” จูเนียร์ตอบเบาๆ
“ตอนนี้พวกคุณอยู่ที่ไหนแล้ว มีข่าวเกี่ยวกับลอเรลบ้างไหม” เสียงของโรสแมรี
