โรสแมรี่ก็อยากจะระเบิดเหมือนกัน แต่ ณ จุดนี้ การโกรธไม่ได้ช่วยอะไรเลย เธอได้ตัดสินใจในใจ หากทุกอย่างล้มเหลว เธอจะต้องขอความช่วยเหลือจากใครสักคน ไม่เช่นนั้น หลังจากวันพรุ่งนี้ ครอบครัวของพวกเราจะต้องดิ้นรนมากยิ่งขึ้น!
“ฉันจะพูดให้ดังที่สุด! ถ้าไม่อยากฟังก็ปิดหูซะ!” ซิลวียังคงตะโกนต่อไป
“ซิลวี อย่าทำแบบนี้ แม้ว่าไม่ใช่เพื่อจูเนียร์ พวกเขาคงไม่เอาหุ้นออกให้เรา” วอลเลซพูดพร้อมกับหายใจเข้าลึกๆ “ฉันหมดหวังแล้ว ฉันไม่เคยคิดเลยว่าพ่อของเราจะใจร้ายขนาดนี้”
“หุบปาก!” ความโกรธของซิลวีเปลี่ยนกลับไปเป็นวอลเลซ “คุณเป็นคนพูดเก่งพอๆ กันกับเขาเลย อะไรทำให้คุณคิดว่าคุณจะได้รับสัญญาก่อสร้างของอาคารอีสโตเรีย หากคุณมีความสามารถเช่นนั้น ครอบครัวของเราคงไม่ตกอยู่ในสถานการณ์นี้!”
“ฉันเคยรู้จักใครสักคนในแผนกพาณิชย์ของอีสโตเรียและฉันก็วางแผนที่จะขอความช่วยเหลือจากเขา แต่เขาถูกย้ายเมื่อเร็ว ๆ นี้” วอลเลซถอนหายใจ
