EPISODE 2
515 Words
Sa Korean Airport...
Gosh how can I go to next plane my suff is not all yet here!?.
Oh no I'm lost!
Dumating ang ina ni Lee Cheon-kook at ama, papunta ring Pilipinas...
Lumapit si Soojjang sa isang matandang babae at lalaki, tinanong niya ang direksyon papuntang eroplano paPilipinas at isinakay nila ito sa Private Airplane ng Saebyeol.
Ah madame why am I here to private Airplane of Saebyeol Airline? Who are you,? I guess you're not a simple person.
Nagtinginan lang yung dalawa...?
Sumagot ang ama ni Lee Cheon-kook, Lee Chang-pyeo~70 years old. Ehehe you're right we... I'm the founder of Saebyeol Airline, my first son handle Saebyeol Airline in Philippines, the other one is in Indonesia Lee Cheon-wook~kakambal ni Lee Cheon-kook di nya kamukha.
Wow, amazing but I guess the airplane crue finds me.
Don't worry they see us.
Ok, thanks. I feel ease now.
The way you speak was not suit to you your still a child enjoy of being a child.
Thank you but I think man need to be matured enough because someday they become the head of their own family.
Napanganga ang dalwa sa tuwa sa narinig nila.
Hee Daeya~67 years old.-Lee Cheon-kook mother. Wow a cute handsome genius kid, I hope my grandchildren like you I'm looking forward to see them immediately.
What you didn't see them yet?
Yes, hange we didn't yet.
Ha, hange? Ah Handsome genius, am I right?
Yes you're right.
Sa kalagit naan ng paguusap nipa biglang sinabi ni Soojjang na magdala ng unan at kumot ang stewardess at Yogurt Drink naman sa kanya. Nang maabot ito'y nagpasalamat din ito.
What a polite child how blessing who give birth to you.
Ah Madame do you speak tagalog?
Ah yes why?
Ah I'm tired of speaking English.
Sure Totoy we can talk in tagalog. Bakit ka nagiisang pumunta ng Pinas nasaan ina mo at mga kamaganak?
Ah, actually ako po ay tinuturuan ng aking ina maging independent at parte po ito.
Nasaan ang iyong ama?
Wala po akong ama.
Ha, paano...anyway di ko na tatanungin baka below the belt na question ko.
Di naman po sasagutin ko na po mga tanong nyo...
Actually nanuo ako sa misteryosong paraan di ko alam kung matatawag ba iyong r**e o hindi dahil pareho silang walang alam sa mga nangyari dahil sa kalasingan then "Boom!" nabuo ako.
Ah, matalinhaga ang yong paraan ng pagsasalaysay ngunit nakakabagbag damdamin ang nilalaman. Paumanhin...
Wala pong ano man.
Oh, wow! Madame malapit na tayong bumaba.
Oo nga eh, hehe napahaba ating kwentuhan.
Opo!
Pagbaba ng eroplano dali-dali itong pumunta sa labas ng Airport.
Sa labas ng Airport...in Philippines.
Nadatnan ng magasawa si Soojjang sa labas ng Airport.
Nakita nila si Soojjang...
Hon look Soojjang is yet here.
Ah bakit kaya?
Aba malay ko ako pa tinanong mo!
Nilapitan niya ito at tinanong...tagalog mode.
Bakit narito ka pa?
Wala po akong masakyan.
Saan ka ba pupunta?
Hahanap po ng matutuluyan.
Diyos ko pong bata ito.
Tumuloy ka na sa amin.
Pero po.
Walang pero! Pero!
Salamat po!~at sumakay sila sa Kotse ni Mr. Lee.
- Writer
