ฉันกัดปากตัวเองเบาๆ เมื่อเห็นว่าเขาวางมือตบลงบนหน้าตักของตัวเองเป็นเชิงส่งสัญญาณเพื่อให้ฉันเดินเข้าไปหา ภาพเหตุการณ์ก่อนหน้านี้ฉายซ้ำในหัวอย่างไม่ได้ตั้งใจ บนโต๊ะทำงานเขายังไม่เว้นเลย หากมันเกิดอีกครั้งบนโต๊ะอาหารนี่ล่ะ ฉันจะทำยังไง
"ฉันไม่มีอารมณ์จะทำอะไรเธอหรอก" ฉันดึงสายตากลับไปหยุดมองที่ใบหน้าหล่อเหลาเหมือนเดิมทันที เหมือนเขาจะรู้ทันว่าฉันมีความคิดแบบไหน
ฉันสูดลมหายใจเพื่อเป็นการเพิ่มความมั่นใจให้กับตัวเอง ก่อนจะขยับตัวเข้าไปหาอีกฝ่าย แทรกตัวเข้าไปตรงต้นขาแกร่ง หย่อนสะโพกลงบนหน้าตักของเขาแบบที่เขาต้องการ
ความใกล้ชิดที่เกิดขึ้น ส่งผลให้ฉันสัมผัสได้ถึงลมหายใจอุ่นๆ กับกลิ่นน้ำหอมจางๆ อย่างชัดเจน
"ให้ฉันดื่มเป็นเพื่อนคุณนะคะ ฉันดื่มไม่เก่ง แต่ฉันดื่มได้" เขาไม่ได้ตอบอะไร แต่ตวัดสายตาไปยังขวดไวน์ดีไซน์เก๋ที่วางอยู่บนโต๊ะกระจกถัดออกไปไม่ไกล
"ขออนุญาตนะคะ" ฉันสบตากับคนที่ตัวติดกันเพียงนิ
