"มีอะไรหรือเปล่าครับ" ฉันหันกลับไปหาเจ้าของคำถาม โจลมองท่าทีของฉันด้วยท่าทีสุขุม ฉันส่ายหน้าแทนคำตอบ ก่อนจะก้าวขาเข้าบ้าน พยายามที่จะไม่เก็บเรื่องอะไรมาคิดให้มันรกสมองทั้งนั้น
"เดี๋ยว" เสียงคุณนาธานดังมากระทบหูฉันในจังหวะที่ฉันกำลังจะก้าวขาเดินผ่านห้องรับแขก ไม่มีแม่บ้านอยู่ในระแวกนี้ แม้แต่ลูกน้องของเขาเองก็ไม่มีเช่นกัน เพราะฉะนั้นคนเดียวที่เขาจะเรียก ก็คือฉัน
"ค่ะ" ฉันหันกลับไปหา เห็นว่า เขามองหน้าฉันอยู่
"ฉันมีแขก แต่ฉันและแขกของฉันยังไม่มีน้ำดื่ม"
"พี่ธานคะ..."
"อยู่เฉยๆ เลยลิซ น้ำแก้วเดิมมันคงหายเย็นแล้ว เดี๋ยวพี่ให้คนเอาแก้วใหม่มาให้ละกัน" ฉันเม้มปากแน่น ลดสายตามองแก้วน้ำสะอาดที่วางอยู่เบื้องหน้าของคุณอลิซ ไอของความเย็นเกาะอยู่ที่ขอบแก้ว มันเป็นไปไม่ได้หรอกที่น้ำจะหายเย็น แต่เขาคงอยากใช้ฉันต่อหน้าผู้หญิงคนนั้นต่างหาก
"ได้ค่ะ เดี๋ยวฉันไปเอามาให้" ฉันตรงกลับเข้าไปในห้องครัว แท
