หลังจากที่ฉันคืนเช็คให้ไมเคิล และหลังจากที่เราพูดคุยกันจนเข้าใจแล้ว ฉันก็กลับขึ้นมาหาแมทธิวที่ห้องอีกครั้ง "น้าแคทครับ ทำไมน้าแคทซื้อของให้แมทเยอะเลยล่ะ" ดวงตากลมโตของเด็ก มองเสื้อผ้าที่คนของคุณนาธานถือขึ้นมาให้อย่างตื่นเต้น เสื้อผ้าเด็กที่เขาซื้อมา ล้วนแต่เป็นของดีๆ ทั้งนั้น มันนานมากแล้ว ที่แมทธิวไม่ได้มีของดีๆ แบบนี้ "น้าแคทไม่ได้เป็นคนซื้อหรอก" "อ้าว น้าไมค์ซื้อให้แมทเหรอครับ ทำไมน้าไมค์ไม่บอกแมทล่ะ?" คนตัวเล็กเอียงคอมองด้วยความสงสัย ฉันเดินเข้าไปทิ้งตัวลงนั่งข้างๆ ฉันว่าฉันเข้าใจแมทธิวนะ ในชีวิตของแมทธิว คนที่มีบทบาทต่อชีวิตเขา มันมีเพียงไม่กี่คนหรอก ไม่ฉันก็ไมเคิล แต่ถ้าคุณนาธานเขาดีกับแมทธิวอย่างจริงใจจริงๆ มันก็คงจะดี ไม่รู้สิ มันคงไม่ใช่เรื่องแปลก หากฉันจะต้องการให้หลานฉัน มีคนที่รักและเอ็นดู "น้าไมค์ไม่ได้เป็นคนซื้อให้ ...แต่คุณคนนั้นต่างหากล่ะที่เป็นคนซื้อให้" "คุณคนนั้นเ