"เธอจำคำพูดของฉันได้แม่นกว่าที่ฉันจำคำพูดของตัวเองได้อีกนะ"
"คุณพูดแบบนี้หมายความว่าไงอ่ะ คุณกำลังจะบอกว่าคุณจำคำพูดของตัวเองไม่ได้อย่างนั้นเหรอ?" มีเพียงรอยยิ้มจางๆ บนมุมปากหนา เขาไล่สายตามองสำรวจทั่วทั้งใบหน้าของฉันไม่วางตา ก่อนที่เขาจะทำในสิ่งที่ฉันไม่คิดว่าเขาจะทำ นั่นคือการเลื่อนปลายนิ้วมาสัมผัสที่ริมฝีปากของฉัน
"เหมือนเธอจะรู้ล่วงหน้านะ ว่าไอ้ไมค์มันจะมาพูดแบบนี้กับฉัน"
"...ฉันขอร้องให้เขาทำ ในส่วนของความถูกต้อง คือไมค์ต้องรับผิดชอบผู้หญิงคนนั้น"
"น้องฉันคงรักเธอมาก"
"..."
"แล้วเธอล่ะ รักมันหรือเปล่า"
"รักค่ะ" แล้วสายตาที่หยุดอยู่ที่ริมฝีปาก ก็ตวัดขึ้นมองสบตาฉันทันที
"รัก?"
"รักค่ะ แต่เป็นรักแบบเพื่อน ไมค์คือเพื่อนที่ดีที่สุดของฉัน ไมค์ไม่เคยทิ้งฉัน ไม่เคยเรียกร้องในสิ่งที่เขาต้องการแต่ฉันให้ไม่ได้ คนที่ดีกับเราจริงๆ ทั้งที่เป็นแค่เพื่อนเรา มันหายากมากนะคะ หากคุณรู้ว่าไม
