Episode 1 เพราะเมา
“อือ ทำไมมันเมื่อยขนาดนี้”
ฉันรู้สึกตัวขึ้นมาหลังจากนั้นก็ขยับตัวเล็กน้อยก่อนจะพึมพำออกมาแล้วก็หลับตาลงนอนต่อ คือมันก็รู้สึกตัวนะ แต่ขี้เกียจจะลืมตาแล้วก็ลุก
“อืม”
ผมรู้สึกตัวขึ้นมาพร้อมกับครางออกมาในลำคอเบาๆ ก่อนจะใช้แขนรั้งหมอนข้างเข้ามาหาแล้วก็ใช้ขาก่ายลงไปจากนั้นก็หลับตาลงอีกครั้ง
“อือ อะไรวะ”
ฉันเริ่มรู้สึกว่าโดยอะไรหนักๆ ทับลงมาที่เอว แล้วมันเหมือนรัดฉันจนเริ่มจะหายใจไม่ออก ฉันเลยใช้มือคลำๆ แล้วก็ดันมันออกแล้วก็พยายามลืมตาขึ้นมามอง เพราะกลัวมันจะเป็นงูเหลือมอะ เดี๋ยวนะ งูเหลือม!! พอนึกขึ้นได้ตาฉันก็สว่างขึ้นมาแทบจะทันทีแล้วก็พยายามตั้งสติ แต่ภาพที่เห็นแม่งน่ากลัวกว่างูเหลือมอีก เพราะสิ่งที่เห็นคือ
“ไอ้บอย!! ตื่น! ตื่นเลยนะเว้ยก่อนที่ฉันจะถีบแกตกเตียง”
“โอ๊ย แกจะเรียกฉันทำไมแต่เช้าวะ วันนี้ไม่ต้องด่า ฉันไม่ไปเรียน แกไปเลย”
ผมพึมพำออกมาด้วยความรำคาญหลังจากได้ยินเสียงยัวตัวแสบเรียกขึ้นมาพร้อมกับใช้แขนกอดหมอนข้างเอาไว้แน่นแล้วก็หลับตาลงอีกครั้ง แต่ยังไม่ทันจะได้หลับตาเลย เหมือนฟ้าผ่าลงมา ฝนมันจะตกหน้าหนาวเหรอวะ ผ่าไม่พอทำไมผมรู้สึกว่ามันเจ็บที่หน้าผากจังเลยวะ
เพี๊ยะ!!
“ไอ้บอย ตื่น ลืมตาเดี๋ยวนี้!”
ฉันเม้มปากแล้วก็ใช้มือตีลงไปที่หน้าผากของไอ้บอยแรงๆ แล้วก็พยายามดันหน้ามันออกจากแก้มของฉัน แล้วมันกอดจนตัวฉันจะแบนแล้วอะ
“หื้อ ไอ้แยม แกจริงๆ ปะวะ”
ผมหรี่ตาขึ้นมองแล้วก็พยายามโฟกัสภาพให้ชัดมากขึ้น เพราะไม่รู้ว่าตัวเองละเมอหรือฝัน เพราะตอนนี้เห็นเป็นภาพไอ้แยม เพื่อนคนสนิทที่เป็นเหมือนแม่คนที่สองของผมเองนี่แหละ พอตั้งสติได้ผมเลยใช้มือจับไปที่แก้มแล้วก็บีบเบาๆ ภาพไม่หาย พอรู้ว่าเป็นเรื่องจริงตาผมก็สว่างเลยดิทีนี้
เพี๊ยะ!
”โอ๊ะ! แกจะตีฉันทำไมวะ”
“ปล่อย แล้วแกบีบแก้มฉันทำไม ลุกขึ้น เชี้ย! แล้วฉันทำไมถอดเสื้อผ้าแบบนี้วะ แกด้วย”
พอผลักไอ้คนตัวสูงออกได้ตอนแรกก็ว่าจะลุกขึ้นนั่ง แต่ทำไมมันรู้สึกว่าเนื้อตัวมันโล่งๆ วะ พอก้มมองตัวเองพร้อมกับเปิดผ้าห่มเท่านั้น ฉิบหายละ บนตัวฉันไม่มีเสื้อผ้าเลยสักตัว แถมช่วงหน้าอกมันเหมือนมีรอยสีแดงๆ ขึ้นไปทั่วเลย แถมตรงส่วนกลางลำตัวก็รู้สึกแปลกๆ คือมันไม่เหมือนเดิมอะ มันรู้สึกเจ็บนิดๆ ชัดเลย มันเกิดเรื่องแบบนั้นขึ้นแน่นอน แต่มันเกิดขึ้นได้ยังไงวะ ฉันเมาจนภาพตัดได้ขนาดที่ว่าไม่รู้สึกตัวเลยเหรอเนี่ย
“ฉันก็จำไม่ได้ แต่สภาพแกมันก็บ่งบอกได้นะว่าเกิดอะไรขึ้น นี่สองคนภาพตัดได้ขนาดนี้เลยเหรอวะ”
ผมมองร่องรอยสีแดงๆ ช่วงหน้าอก ไหล่ แล้วก็ลำคอของยับนี่จากนั้นก็พยายามนึกถึงเหตุการณ์เมื่อคืน เพราะเห็นยัยนี่ก็คงไม่ต้องบอกหรอกว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง จะว่าไปผมก็รู้สึกสบายตัวอยู่นะ ผมใช้มือเสยผมของตัวเองแล้วก็มองยัยตัวแสบนิ่งๆ พอยัยนี่พูดภาพมันก็เริ่มวิ่งเข้ามาในหัว
“เมื่อคืนปาร์ตี้กันหนักมากที่ห้องแก เพื่อนฉันกับเพื่อนแกก็มากินด้วยกัน แล้วลูกน้องแกเอาเหล้าที่ผสมสูตรใหม่มาให้ชิม พวกเราก็กินกันจนหมดโถ่ใหญ่ๆ”
“พวกไอ้แบงค์ก็พากันกลับไป เหลือฉันกับแกที่นั่งกินกันต่อจนหมด จากนั้นก็”
“พอๆ แล้วคนอื่นรู้จะว่าไงวะเนี่ย”
ฉันชันขาทั้งสองข้างขึ้นมาจากนั้นก็ใช้มือกุมผมของตัวเองโดยที่หัวสมองมันก็ลำดับภาพเหตุการณ์เมื่อคืนขึ้นมา ความรูัสึกมันก็เหมือนจะเริ่มอาย ไม่รู้จะมองหน้าไอ้คนตัวสูงยังไง ไหนจะเพื่อนคนอื่นอีก ฉันมองผ้าห่มสีดำก่อนจะเงยหน้าขึ้นและมองไปที่คนตัวสูงทันทีหลังเขาพูดขึ้นมา
“ใครจะว่าอะไร เอากันก็ไม่ได้ไปเอาที่ห้องใครปะ”
“ไอ้บอย ไอ้บ้า ฉันหมายถึงฉันจะเอาหน้าไปไว้ไหน”
“ก็ไว้ที่เดิมนั่นแหละ แล้วเอาไงต่อ ไปอาบน้ำให้มีสติแล้วค่อยมาคุยกัน”
“ก็ไม่เอาไง”
“บอกให้ไปอาบน้ำ”
ฉันเท้าเอวแล้วก็เม้มปากก่อนจะมองไปที่ไอ้คนตัวสูงที่พูดกับฉันด้วยหน้าตานิ่งๆ แกมข่มขู่นิดหน่อย ฉันเลยเบิกตากว้างขึ้นกว่าเดิมแล้วถามมันออกไปด้วยน้ำเสียงเอาเรื่อง
“ทำไม จะเตะฉันหรือไง ทำมาเป็นเข้ม”
“พอ ไม่ต้องมาทำตาโต ไปอาบน้ำ จะได้คุยจะได้รู้เรื่อง หรือจะคุยตอนนี้เลย”
ผมใช้ฝ่ามือปิดตาทั้งสองข้างของยันนี่เอาไว้ เพราะสายตาแม่งดูดุอะ แค่มองเฉยๆ นะ เดี๋ยวนะ นี่กูซ้อมกลัวมันจนเกินไปปะวะ
“งื้ออ ไม่ ฉันจะไปอาบน้ำ”
“ก็ลุกไปอาบ แล้วลุกไหวไหม”
“ก็น่าจะไหวมั้ง ไปเอาผ้าขนหนูมาให้ฉันหน่อย”
“อะ นี่”
ฉันมองคนตัวสูงที่โน้มตัวมาฝั่งของฉันแล้วก็เปิดลิ้นชักที่โต๊ะหัวเตียงฝั่งของฉันแล้วก็ส่งผ้าเช็ดตัวมาให้แล้วก็หันไปหยิบบุหรี่แล้วก็กลับมานั่งที่เดิม ส่วนฉันพอรับผ้าเช็ดตัวมาก็รีบเอามาพันที่ตัว เพราะตอนนี้มันรู้สึกอยากอาบน้ำมากๆ อะ พอนุ่งผ้าขนหนูเสร็จฉันก็ก้าวลงมาจากที่นอน ไอ้ความเจ็บมันก็รู้สึกนิดๆ แต่ไอ้สิ่งที่ตกใจนิ่งกว่าคือมันรู้สึกว่าน้ำลักษณะเมือกๆ มันไหลออกมาจากช่องคลอดจากนั้นก็เลอะตามขาฉันเลยรีบก้มไปมองพร้อมเอ่ยออกมาด้วยความตกใจ
”หื้อ ประจำเดือนมาเหรอวะ”
ผมเลิกคิ้วหลังจากจุดบุหรี่ขึ้นสูบ พอได้ยินเสียงของยับตัวแสบเลยรีบหันไปมองที่ขาสวยๆ ตามยัยตัวแสบทันที แล้งก็มาก้มดูตรงนี้ด้วยนะ แต่พอผมเห็นสิ่งที่มันไหลออกมาเลยเข้าใจแทบจะทันทีว่ามันไม่ใช่ประจำเดือนอย่างที่ยัยนี่เข้าใจ
”แต่ทำไมสีมันจางๆ ขาวๆ ปนเลือดแบบนี้วะ หรือเราจะเป็นโรคอะไร”
ในขณะที่ฉันกำลังสงสัยประจำเดือนของตัวเอง เพราะฉันเป็นคนชอบสังเกตร่างกายของตัวเองอะ แล้วพอมีอะไรเปลี่ยนแปลงมันเลยยิ่งทำให้รู้สึกว่าร่างกายฉันจะเป็นอะไรร้ายแรงหรือเปล่า แต่พอได้ยินเสียงไอ้บ้าบอยที่พูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงสบายๆ ทำให้อยากจะเข้าไปทุบให้ตัวมันลายไปเลย
“มันไม่ใช่ประจำเดือนของเธอหรอก มันคือน้ำของฉันเอง แต่แม่งเยอะขนาดนั้นเมื่อคืนหลายรอบแน่ๆ เลยว่ะ”
ผมมองน้ำรักสีขาวๆ ที่ไหลมาตามขาของยัยตัวแสบก่อนจะยิ้มที่มุมปากแล้วก็พูดออกไปแบบที่ตัวเองคิด เพราะปริมาณขนาดนี้บอกได้คำเดียวว่ามากกว่าหนึ่งแบบแน่นอน
”งื้อออ ไอ้บอย! ไอ้บ้า แกไม่ต้องพูดก็ได้ปะ”
“แล้วเธอมายืนดูอะไรตรงนี้ล่ะ”
“ก็ฉันคิดว่าประจำเดือนของฉันมาปะ”
“ฉันก็เลยบอกนี่ไงว่ามันไม่ใช่ประจำเดือนของเธอ”
ฉันถอนหายใจออกด้วยความเหนื่อยใจ คือมันเป็นกวนเบื้องล่างมากแม่ มากแบบที่สุด ปากก็หมา ฉันจะเครซี่ว่ะ ฉันเดินเข้ามาในห้องน้ำโดยที่รู้สึกเจ็บตรงจุดซ่อนเร้นเล็กน้อย แล้วพอฉันปิดประตูห้องน้ำก็ถอดผ้าขนหนูออก แล้วพอหันมาตัวเองในกระจกก็อดโวยวายออกมาไม่ได้ คือรอยสีแดงๆ มันเต็มไปทั่วตัวฉันเลยอะ ไม่ว่าจะแถวหน้าอก หน้าท้อง ข้างหลัง ตรงช่วงหน้าขาด้านในทั้งสองข้างก็มี ตรงเนินโหนกนูนแล้วตรงจุดซ่อนเร้นของฉันที่มีขนสั้นๆ เป็นทรงสามเหลี่ยมก็ยังมีรอยอะ มันต้องเป็นหมาบ้ากลับมาเกิดแล้วมั้ง
“กรี๊ด!! ไอ้บอย!! ฉันจะฆ่าแกแน่ๆ ไอ้บ้า!!”
“ฮึ กูเพิ่งเห็นมันคนแรกนี่แหละ หลังจากมีอะไรกันเสร็จแล้วอยากจะฆ่ากู”
พอได้ยินเสียงกรี๊ดที่ดังมากๆ ของยัยตัวแสบเลยทำให้ผมละสายตาจากจอโทรศัพท์แล้วหันไปมองทางห้องน้ำแล้วก็เตรียมจะลุกขึ้น เพราะไม่รู้ยัยตัวสั้นเจอตัวอะไรในห้องน้ำ แต่พอได้ยินเสียงโวยวายที่ดังขึ้นมาแบบต่อเนื่องเลยหัวเราะออกมาในลำคอเบาๆ แล้วก็นั่งลงที่เดิมพร้อมสูบบุหรี่ไปด้วยอารมณ์ที่ไม่ทุกข์ร้อนอะไร เพราะถ้ายัยนั่นให้ผมรับผิดชอบผมก็พร้อมอยู่แล้ว ยัยนั่นก็สเปคผมเลยแหละ ดูเซ็กซี่ๆ แต่แอบหวาน แล้วก็ฉลาดทันคนเข้าสังคมเก่ง แต่ติดที่ว่าผมกับไอ้แยมเป็นเพื่อนสนิทกันมานาน ตั้งแต่ประถมจนถึงตอนนี้อะ ชอบแค่ไหน ถูกใจแค่ไหน เป็นสเปคแค่ไหนก็ติดอยู่กับคำว่าเพื่อนคำเดียวนี่แหละ แต่ทว่าตอนนี้ได้มันมาเป็นเมียแล้วเรียบร้อย ก็ถือว่าผมทำบุญมาดีเพราะได้เมียตรงสเปก