ลูกน้องที่ยืนหันหลังให้ผู้เป็นนาย ได้ยินบทสนทนาถึงกับพากันทำหน้าเหวอ แปลกใจเหลือหลายที่นายของตนกระเซ้าเย้าแหย่คนที่นายเพิ่งจะยัดเยียดตำแหน่งเมียให้ มันผิดวิสัยของนายอย่างลิบลับ กับผู้หญิงคนอื่นอย่าว่าแต่โต้ตอบเลย แค่พูดด้วยยังแทบจะนับคำได้
“อย่ามากล่าวหากันนะ ปากฉันตรงกับใจเสมอ” เมื่อควานหาเสียงตัวเองเจอมณีญาก็แหวลั่น ใบหน้างามแดงก่ำ อีตาบ้านี่ขยันเรียกเธอว่าเมียดีจริง
“หยุดร้องแว้ดๆ ได้แล้วทูนหัว ฉันแสบแก้วหู ไปกลับบ้านเราดีกว่า” มาร์เวลพยักเพยิดส่งสัญญาณให้โจเซฟไปขับรถคันที่ตนขับมา ส่วนตัวเขาก็ลากร่างของมณีญาไปทางรถที่โจชัวร์เป็นสารถี เพราะไม่อยากเสี่ยงที่จะขับรถกลับบ้านกับเธอสองคนตามลำพัง กลัวว่าขับรถไปทะเลาะกันไปอาจจะเกิดอุบัติเหตุได้
“ไม่ ฉันไม่กลับกับคุณ” มณีญาค้านเสียงแข็ง บิดข้อมือเรียวออกจากการเกาะกุมของอุ้งมือใหญ่
“อย่าดื้อน่ามณี ดื้อมากเดี๋ยวก็จับปล้ำในรถซะเลยนี่ คนยิ่งห
