เมื่ออารมณ์เตลิดไปกับความหอมหวานยวนใจ มือใหญ่ก็เริ่มไต่ขึ้นไปบนฐานอก เลื่อนไปกอบกุมเนินเนื้อนิ่มภายใต้เสื้อแสนเชย มณีญาทะลึ่งพรวดเหมือนโดนไฟช็อต ทุบตีแผ่นอกกว้างพัลวัน จนเขาต้องใช้มือที่ว่างรวบมือที่กำลังประทุษร้ายตน ส่วนปากก็ครอบครองเรียวปากหวานอย่างดิบเถื่อน จูบดุเดือดจนเกือบเป็นบ้าคลั่งเหมือนตายอดตายอยากมาแรมปี ผ่านไปหลายนาทีจนรับรู้ได้ว่าเธอหายใจขาดเป็นห้วง จึงยอมถอนริมฝีปากร้อนผ่าวออกมาจากปากบวมเจ่อเพราะฤทธิ์จูบเผ็ดร้อน
แต่เพียงไม่นาน เจ้าของใบหน้าเขียวครึ้มไปด้วยหนวดเคราก็ยื่นหน้าไปชิดริมฝีปากที่กำลังเผยอหอบน้อยๆ แล้วรั้งลำคอระหงเข้ามาหาตนอีกครั้ง เสียงประท้วงอู้อี้อยู่ในลำคอเพราะยังไม่หายมึนเมากับรสจูบมาราธอนเมื่อสักครู่ แต่สักพักเสียงขัดหูนั่นก็ขาดหายไปเมื่อเขาบดเคล้าหนักหน่วงที่กลีบปากอิ่มอีกครั้ง บรรจงดูดชิมเอาความหวานจากเรียวปากสีกุหลาบราวอดอยาก
“คนฉวยโอกาส!” เมื่อถูกปล่อยให้
