Chapter Twenty Three

1985 Words

Lucien’s POV  Hindi ko alam kung bakit sinundan ko pa si Direk Santoro. Mahaba pa naman ang oras ko, kaya sinundan ko siya hanggang sa makarating ito sa isang staff ng brand. May sinabi siya rito nang pagkahaba-haba. Pangiti-ngiti rin ito na para bang may sina-suggest siya. Nagtataka tuloy ako kung ano ang pinag-uusapan nila. Maya maya, umalis na rin ito. Pumunta naman sa isang kuwarto si Direk santoro. Nilapitan ko tuloy ‘yung staff na kausap niya kanina. “Ah, excuse me,” sabi ko sa staff na kausap niya kanina. “Oh, ikaw pala, Lucien. Anong kailangan mo?” tanong naman niya. “Nakita mo po ba si Direk Santoro?” “Oo, kanina kausap ko lang. Naroon siya sa dressing room ni Bo dean ngayon,” sagot niya. “H-ha? Narito rin po si Bo dean? Bakit, may shoot din po ba siya ng commercial ngay

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD