GÖKÇE
Sanem'in bakışları kıskanç bir şekilde Kağan'ın gözlerini buldu.
“Kağan,” dedi samimi bir sesle. “Sen İzmir'de ne arıyorsun?” Sesi oldukça şaşkın çıkıyordu ve bu beni şaşırtmıştı. Şimdiye kadar otuz kırk kere görüşmüşlerdir diye düşünüyordum.
Her yerde dibimde bitmek zorunda mıydı? Ağız tadıyla kızın saçlarını yolmama da izin vermemişti.
“Bu kim?” diye sordu ilgisiz bir sesle. “Arkadaşlarına beni mi çekiştiriyorsun?”
Geldiğinden beri ilk kez bakışlarımı arkaya çevirip gözlerine baktım. “Kim olduğunu bana mı soruyorsun?” dedim dalga geçen bir tınıyla.
“Senin arkadaşını ben nereden tanıyayım?” dedi ve ardından bakışlarını masadakilere çevirdi.
Sanem'in suratı kıpkırmızı olmuştu. Bir tepki vermesini bekliyordum ama o susmayı tercih etmişti.
“Kusura bakmayın gençler. Gökçe içi
