เนื่องจากจงเป่าเปาร้องไห้อย่างหนัก ตกดึกเด็กน้อยจึงล้มป่วย ทำให้สองผู้เฒ่าต้องคอยดูแลไม่ห่าง รุ่งเช้าไข้ก็ยังไม่ลด จงฮุ่ยชิวจึงตัดสินใจอุ้มหลานสาวไปวางบนเกวียนวัว เพื่อจะพานางไปโรงหมอในตัวเมือง
อันเจียอีเตรียมผ้ามาห่อตัวหลานสาวเอาไว้ เพื่อป้องกันลม ป้องกันแดด ไม่ให้มาโดนตัวหลานสาวมากนัก จากนั้นก็เดินไปเปิดประตูรั้วเพื่อให้สามีบังคับเกวียนวัวออกมา
“ท่านป้าอันเจ้าคะ”
อันเจียอีหันไปตามเสียงเรียก เป็นเหลียงเลี่ยงหรูกับบุตรชายของนางนั่นเอง อันเจียอีเพียงแค่ปรายตามองเล็กน้อยก็ไม่ได้สนใจอันใดอีก สามีของนางบังคับเกวียนวัวมาตรงหน้านางแล้ว นางจึงก้าวขึ้นไปนั่ง
เหลียงเลี่ยงหรูเห็นว่าอันเจียอีไม่สนใจ ทั้งยังจะนั่งเกวียนวัวจากไปจึงตัดสินใจกระโดดเข้าไปขวาง “ท่านป้าอัน ท่านลุงจงเจ้าคะ ข้ากับเสี่ยวคุณมาขอโทษกับเรื่องที่เกิดขึ้นเจ้าค่ะ” นางรีบกล่าวก่อนที่พวกเขาจะจากไป ตั้งแต่เมื่อวานจนเช้าวันนี้สามีขอ
