“คุณคริสคงไม่เกี่ยวกับเรื่องที่ยัยดาท้องใช่ไหมคะ อิฉันคงรับไม่ได้หากลูกสาวสองคน ใช้สามีคนเดียวกัน”
คริสเตียนแค่นยิ้ม เขายืนกอดอกมองไปรอบๆ ตัว โดยเฉพาะพัฐสุดาที่นั่งก้มหน้าไม่ปริปากพูดอะไรเลย
“ดายังไม่ได้บอกพวกคุณเหรอครับ ว่าใครเป็นพ่อเด็ก”
เสียงคริสเตียนกังวานลั่น เขากดมุมปากโค้งลง พยายามทำใจกับท่าทางกระเ**ยนกระหือรือของเทพ ที่มีศักดิ์เป็นพ่อของญาณิน
ความละโมบแสดงออกมาทางแววตาแทบปิดไม่มิด
“จะเป็นใครไปได้ล่ะ ลูกสาวผมไม่ได้คบผู้ชายเป็นร้อยคนนี่คุณ!” เทพกระแทกเสียงตอบ คริสเตียนถอนใจ เขาพยักหน้าให้แม็ก แม็กเลยนำกระเป๋าที่เขาถือมาวางตรงหน้าเทพกับแววตาและไม่ได้ปริปากพูดอะไรเลย
“อะไรคะนี่?” แววตาถามเสียงแหลม
เทพเองก็มีสีหน้าไม่ต่างอะไรกับภรรยาของเขา มือของเทพสั่นระริก ตอนที่เอื้อมฉวยกระเป๋าผ้านั่นมาเปิดดู เรียวคิ้วเข้มขมวดเป็นปม ถึงจะเดาออกว่าสิ่งที่คริสเตียนนำมามอบให้คืออะไร ที่เทพไม่เข้า
