Never Thought- Rated SPG ( Completed )

Chapter 1

"f**k! You're too tight baby. I promise to take it slow. Just hang on baby." He tried to distract the pain I was feeling right at the moment by kissing every corner of my face. I held tight to his broad shoulders. I bit my lower lip. I was sweating. We were both sweating. He pushed himself more. I heard something slowly tearing apart. I thought I couldn't bear the pain until he fully entered all of him.

He started to move slowly. The pain subsided and was replaced with a delicious feeling I never thought existed. He moved a little bit faster and faster and faster -

"s**t!" Napabalikwas agad ako sa aking higaan. I was panting heavily. I was sweating. I felt so wet down there.

Napamura ulit ako. Napanaginipan ko ulit ang nangyari more than a year ago.

It was during my eighteenth birthday when I had s*x with a hot stranger.

Damn!

Since that day, we never see each other again. Hindi na ulit ako uminom at iniwasan ko na rin pumasok sa mga bar. I was afraid that it might happened again. Dahil sa nangyari, bumaba ang tingin ko sa aking sarili. Pakiramdam ko ang dumi kong babae. I never thought that I would be capable of doing those kinds of stuff. My mom will surely disgrace me as her daughter if she will know about it.

I tried to forget everything about that night but it kept on visiting me in my dreams. It made me remember his touch, his kisses, his smell and how my body responded every time his body touched mine. How much he filled my stomach with billions of butterflies every time he whispered sweet words, different endearments and curses. Sometimes, I would ask myself if I really wanted to forget that night. If I really hated those dreams but the wetness in between my thighs was always be my answer.

Sinulyapan ko ang alarm clock sa ibabaw ng maliit kong lamesa sa tabi ng aking kama. Mag-a-alas nuebe na pala. Buti na lang at linggo ngayon at wala kaming pasok sa school. Tumayo ako at tinungo ang banyo sa loob ng aking kuarto. Naghilamos muna ako bago ko naisipang bumaba.

Kumunot ang aking noo ng pagkababa ko ay nakita ko si mommy na nakabihis panglakad. Nakatayo siya sa kitchen counter at kasalukuyang sinalinan niya ng hot chocolate ang aking tasa.

"Good morning ‘My!" Lumapit ako upang bigyan ito ng halik sa kanyang pisnge kasabay ang pagtapos niyang salinan ang aking tasa. Inusog nya ito palapit sa akin. Kinuha ko ang tasang may laman ng hot chocolate at dinala sa babasagin naming dining table. Mayroon nang nakahandang pile ng sandwiches na nakalagay sa isang malaking pabilog na plato. "Sa’n punta mo ‘My?" Tanong ko sabay lapag ng bitbit ko na tasa sa lamesa. Hinila ko ang sandalan ng isang upuan at umupo dito. Kumuha ako ng sandwich, kinagat at ngumuya.

"May emergency meeting lang sa office. Di ko alam kong anong oras matatapos. Just invite your friends to come over para di ka ma bored." Pagkatapos niyang hugasan ang kamay at punasan gamit ang tuyong basahan ay kinuha na nito ang shoulder bag na nakapatong sa ibabaw ng counter. Isinukbit nya ito sa balikat. Humakbang si mommy palapit sa akin. Yumuko ito ng bahagya at pinatakan ng halik ang aking pisnge. "I'll go now. Bye sweetheart."

"Bye, I love you."

"I love you."

I was inside my room. I continue watching the new American series I like on Netflix right after I took a bath. I was using my laptop.

Seryosong nakatoon ang mga mata ko sa screen nang agawin ang atensyon ko sa biglaang pagtunog ng aming doorbell. Gusto kong mainis dahil insaktong nasa kalagitnaan na nang napakaintense at most awaited na scene ng episode na sana ako, pero kailangan kong bitinin ang sarili at bumaba upang mapagsino ang tao sa labas.

Sinilip ko muna sa bintana ang taong nakatayo sa labas ng gate. Napakunot noo ako ng makita ko si Ryan. Isa sa pinakamalapit kong kaibigan at kaklase.

Ano kaya ang ipinunta nito dito?

Ngayon lang kasi ito nagawi na sya lamang mag-isa at di kasama ang iba pa naming mga kaibigan.

Lumabas ako ng bahay at binuksan ko ang gate. Hindi ko siya pwedeng papasukin sa loob ng bahay dahil ako lamang magisa at wala si mommy. Marami pa namang mga Marites sa Subdivision namin at baka kung anong issue ang makarating kay mommy.

"Ryan?" Kunot noo kong tawag ko sa kanyang pangalan.

"Hi Dan!" Pero mukhang ibang Ryan yata ang dumating. Kinakabahan ba ito o ano? Nawala bigla yong Ryan na puno ng kompyansa sa sarili. "I brought you these." My forehead creased more when he handed me a big designer paper bag.

"Is it my birthday?" Ngumiti ako pero naroon pa rin ang kunot ng aking noo. Tinignan ko ang laman. It’s a black backpack.

"Is your mom around?" Lumagpas ang tingin nito sa aking likuran, marahil ay hinahanap si mommy.

"Oh! Para kay mommy pala ‘to, di mo naman lang sinabi. She has an emergency meeting so she left early. May kailangan ka kay mommy?"

"No! it’s for you at ikaw talaga sadya ko." Napakamot ito sa kanyang ulo. Ba't naging mahiyain to ngayon.

"Why?"

"Hmm, if nandiyan sana mommy mo, ipagpaalam sana kitang kumain sa labas. If okay lang."

"May lagnat kaba?" I extended my one arm to him and using the back of my hand I slightly touched his neck. Bahagya pa itong umilag ng kaunti. Akala kung ano gagawin ko sa kanya. "Wala naman ah! Pero ba't nakakapanibago kilos mo ngayon?"

"Sira!” Natawa ito ng bahagya. “Okay lang ba sa’yong sumama sa akin mag lunch?"

Tinignan ko siya ng maigi. Sandali akong nagisip. Kung sasama ako sa kanya ngayon di ko na naman ulit matapos panoorin yong series. Pero minsan lang naman ‘tong mag-aya si Ryan na kami lang dalawa baka may problema ito sa bahay at gusto ng kausap.

"Okay! But you need to wait for me kasi magaayos pa ako and is it okay with you na sa sasakyan mo nalang ako hintayin? ‘Di kita mapapasok kasi wala si mommy."

"Ofcourse! I understand! Take your time Danny. I’m willing to wait ..." Kumunot ulit noo ko. Naninibago talaga ako sa mga kilos at sa gawi ng pananalita nito. Pinili ko nalang na ‘di isatinig ang mga napansin ko, bagkos ay tumalikod ako upang makapagbihis. Pagkatapos kong magpasalamat sa bigay nyang backpack na palaisipan pa rin para sa akin kung bakit nya ako binigyan ay agad akong tumalikod at tinungo ang kuarto.

I wore a high waist skinny jean at cream white backless crop top. Pinatungan ko lang ng white blazer. I also wore a high heel white sandal. Dala ko lang ay maliit na chain sling bag, kung saan kasya lamang ang cellphone at wallet. I texted my mom na sumama ako kay Ryan at di alam kong anong oras makakauwi.

Inihinto ni Ryan ang sasakyan sa parking lot ng paborito kong restaurant. He knew it ofcourse dahil matagal na kaming magkaibigan.

Our friendship started when we became block mates. Together with our other four friends Chinny, Diesa, Leo and Russel. I held on the lever of his car door and planned to go out by myself but suddenly he stopped and told me to stay. Nagtaka ako ngunit sinunod ko pa rin ang gusto nito. Sinundan ko sya ng tingin nang bumaba ito ng sasakyan. May pagmamadaling umikot sa kabilang side ng door sa tapat ko. Napa- O kaagad ako ng sya mismo ang nagbukas ng pintuan. Damn! At kailan pa ito naging gentleman sa aming mga kaibigan nyang babae, bardagulan siguro maraming beses.

Inalalayan nya akong bumaba sa sasakyan. Sinabayan ko ang trip niya ngayong araw. Hindi ako nagtanong at hinayaan ko ito sa gusto.

May nakareserba na sa pangalan nito para sa dalawang tao. Giniya kami ng sumalubong sa amin na waiter sa table na naka-reserved na sa kanya. Nang pinaghila niya ko ng upuan ay gustong-gusto ko nang bumunghalit nang tawa. Pero syempre ayokong ma-offend ko ito kaya muli ay hinayaan ko lamang sya.

Binigyan kami ng tig-iisang menu ng waiter. As usual inorder ko yong paborito kong steak. Umorder din si Ryan ng sa kanya. Habang hinihintay namin ni Ryan ang pagkain namin ay panay ang sulyap ko sa kanya nang kong mapansing hindi ito mapakali.

Mayamaya ay dumating na nga ang inorder naming pagkain. Tahimik kaming kumain na dalawa at kahit naninibago ako sa mga galaw nito ay Inenjoy ko pa rin ang mga inorder naming foods.

Ibinaba ko ang ginamit na spoon at fork upang uminom ng tubig nang di ko sinadyang masagi ang tinidor. Nalaglag ito sa sahig. Yumuko ako upang pulutin ito but someone already picked it up first and handed it to me. Tinanggap ko ang tinidor sabay tingala sa lalaking nakatayo sa harapan ko. I was about to say thank you but my eyes widened, my lips parted when I saw a very familiar face of a man. Those eyes, those thick brows, his pointed nose and those red thin lips. How could I forget those? It was him! Maging ito'y natigilan rin. Kumunot ang noo nito at napatitig sa aking mukha. Agad na bumundol ang kaba sa aking dibdib. Napayuko ako. Hinila ko ang tinidor mula sa kanyang kamay ngunit umusog ang kamay nito at hinawakan ang kamay ko. Agad na dumaloy ang pamilyar na boltahe ng kuryente nang maglapat ang mga balat naming dalawa. Sinubukan kong bawiin ang kamay ko ngunit mas humigpit lang ang kapit nya.

"May problema ba pare?" Sumingit si Ryan but it seems the guy didn't hear him or maybe he chose to ignore Ryan.

"Have we met before-"

"No! We haven't!" I abruptly cut him off. Nakakuha ako ng pagkakataong bawiin ang kamay nang lumuwag ang hawak nya. "Excuse me, magsi-CR lang ako." Baling ko kay Ryan. Di ko na hinintay ang sagot nya at basta na lamang akong tumayo at iniwan ang dalawa. Ramdam ko ang paninitig ng lalaki sa akin.

Nakahinga ako ng maluwag nang nasa loob na ako ng comfort room. "s**t! It was him!" Saad ko sa sarili habang nakatitig sa replika ko sa salamin. I was so sure, ang mga mata nya, ang tangos ng ilong, ang korte ng kanyang mukha. Hindi ako magkakamali! That was Cale! Damn! Kay bilis nang t***k ng puso ko na para bang nakakarerahan.

Sinadya kong magtagal sa loob ng banyo. Nagbabakasaling paglabas ko'y di ko na siya makikita. Naghintay pa ako ng ilang minuto bago ko naisipang lumabas. Pinihit ko ang door knob. Dahan-dahan kung binuksan ang pintuan. Napasigaw ako ng pagbukas ko ay nakaabang mismo sa bungad ang tinatakasan ko. Niyakap niya ko sabay takip ng isang palad sa aking bibig. Tinulak niya ko pabalik sa loob ng banyo. Dali-dali nitong sinarado ang pintuan at ni lock. Sinandal niya ang likod ko sa tiles na pader ng restroom. He was so close that I could even smell his breath. It smells mint. Sinubukan kong kumawala pero sadyang napakalakas nya. Yumuko ito at inilapit ang bibig sa aking tenga, yung pawis ko ay nagsisimula nang mamuo sa aking noo at sintido.

"Why did you leave me that night? Tatanggalin ko ang kamay ko but just make sure you don't scream and I swear, I'll make your mouth shut using mine." Nanlaki ang mga mata ko. Uminit ang magkabila kong pisnge. I tried my best not to get affected by how close he was, his presence, and his words. I slowly nodded my head as an answer.

Dahan-dahan nitong tinanggal ang kamay mula sa pagkakatakip sa aking bibig while intently staring at my both eyes. I stared back at him. His breath fanning my face. "Now, answer my question sweetheart." Napalunok ako. Nakakatunaw ang klase ng mga titig niya. The same eyes I admired a year ago.

I composed myself. Kailangan kong labanan ang nararamdaman kong paghanga sa estrangherong nasa harapan ko. I looked at him fiercely.

"Anong pinagsasabi mo? Di kita kilala!" Pagsisinungaling ko. He was still so close. He smirked. Sandaling nagbaba ito ng tingin. Binasa nito ang pangibabang labi. Damn! That was sexy…

He slowly placed his both hands on the wall near my head. He was cornering me. He tilted his head and stared at me intently again.

"Oh!” Ngumisi ito na may paguuyam.“ You want me to help you remember? Gusto mo ng demonstration? "His baritone voice sent chills to my entire being. Mas lalong lumakas ang kalabog sa aking dibdib.

Damn that smile!

Yung ngising niyang kahit sinong babae'y mapapahubad ng panty.

Pinilig ko ang aking ulo. No! Not again! Never! "O, parang nagulo ko pa yata isip mo, good! Just like how you messed up my mind for over a year now, Danielle!" f**k! How did he even know my name.