Siguro nga kailangan kong lumayo. Everything is suffocating me, I want to breathe, I want to be alone, and I want to escape from all of the pain. I think I deserve to take a rest too, because I can't take all of this anymore.
“Where do you want to go?”
Napalingon ako kay Castor na abala sa pagmamaneho. We didn't bring anything with us, except his car, our phone, and our wallet. Bukod do'n, sarili na lang namin ang bitbit namin. Siguro ay naging padalos-dalos kami, pero ayaw ko ng magtagal pa sa lugar na pinanggalingan namin... Gusto ko sa lugar na tahimik, sa lugar na walang nakakakilala sa 'min.
“Anywhere, Castor. Basta tahimik, kaunti lang ang tao, at walang makakakilala sa 'kin,” bulong ko saka muling tumingin sa bintana.
“Okay, you're the boss, vixen,” he murmured and continued dr
