“อย่ามีเรื่องกันเลย” เฉินเฟิ่นอี้รีบห้ามพวกจี้หลัน ตอนนี้พวกเธอได้เปรียบอีกฝ่าย แต่ถ้าเรื่องถึงโรงเรียนมันจะไม่จบแค่นี้ ถ้าจำไม่ผิดหนึ่งในสามคนนี้มีลูกครูอยู่
“ฉันก็แค่ให้เพื่อนของเธอเลิกปล่อยข่าวเรื่องนี้แล้วออกมาอธิบายให้คนอื่นฟัง” หวังซ่งเยี่ยนยกมือทั้งสองข้างยกขึ้นปรามเพื่อนในกลุ่ม มองยังไงก็แพ้
“ฉันไม่ได้ปล่อยข่าว อีกอย่างเรื่องมันก็จบไปนานแล้วไหม”
“ไม่รู้ล่ะ ถ้าเธอไม่ยอมไปแก้ข่าวฉันก็จะไม่ไปไหน” ชื่อเสียงของหล่อนเสียหายหนักมาก พ่อของหล่อนถึงขั้นกักบริเวณไม่ให้มาโรงเรียนเป็นเดือน
“เอ๊ะ! พวกเธอนี่ไม่มีหูกันรึไง บอกว่าไม่ได้ปล่อยข่าวก็คือไม่ได้ปล่อยข่าว” แถมเพื่อนของหล่อนยังได้รับผลกระทบไปเต็มๆ
เฉินเฟิ่นอี้หันไปขอความช่วยเหลือจากเพื่อนผู้ชายในห้องที่ยืนหลบมุมอยู่ ตรงนี้มีเพียงกลุ่มผู้หญิงเท่านั้นจึงไม่ได้เข้ามายุ่ง แต่เสียงทะเลาะเริ่มดังเฉินเฟิ่นอี้เกรงว่ามันจะรบกวนคนอื่น
“มีอะไรก
