ยังดีที่วันต่อมาเป็นวันหยุด ใบหน้าที่บวมช้ำของเฉินเฟิ่นอี้จึงไม่ต้องออกไปเผชิญกับผู้คน เฉินเหม่ยเย่ยิ่งโมโหมากกว่าเดิม เพราะใบหน้าที่หล่อนชอบเปลี่ยนไป ถึงขั้นบ่นกับพี่สาวตลอดทั้งวัน แต่ยังดีที่มันยุบตัวลงมากแล้ว นอกจากอี้เหม่ยเฟิ่งจะมีแรงตบมากแล้วผิวของเฉินเฟิ่นอี้ยังบอบบางมากด้วย
ยิ่งพอถึงวันต้องไปโรงเรียน รอยช้ำก็ยังมีให้เห็น มีเพื่อนร่วมห้องหลายคนที่เข้ามาสอบถามแต่เฉินเฟิ่นอี้เลือกที่จะเงียบ เธอไม่ต้องการให้เพื่อนมีปัญหากับอี้เหม่ยเฟิ่งด้วย
ชีวิตของเด็กๆ บ้านเฉินยังคงวนเวียนเหมือนเดิม ทำอาหารใส่ปิ่นโตไปส่งลูกค้าที่จองเอาไว้ ไปเรียนและสอนพิเศษให้เพื่อนที่จ่ายเงินตามวันเวลาที่ตกลงกัน มีบ้างที่เฉินเฟิ่นอี้จะสอนพิเศษเพื่อนร่วมห้องในคาบว่าง
วันนี้เป็นอีกหนึ่งวันหยุดของโรงเรียน และเฉินเฟิ่นอี้ไม่มีสอนพิเศษให้ทุกคน เธอจึงเลือกของที่แลกเอาไว้เพื่อนำไปขาย ตลอดระยะเวลาที่เรียนอยู่จนกระทั่งใกล้
