“มานั่งรอกันแบบนี้ มีเรื่องอะไรจะพูดกับพวกผมหรือครับ”
“คนที่ผมอยากคุยด้วยไม่ใช่คุณ แต่เป็นเพื่อนของคุณต่างหาก” จิรศักดิ์ตอบทันทีโดยไม่ต้องคิด เพราะคนที่เขาอยากคุยจริงๆ ก็คือภควัต วรากร ต่างหาก ชายหนุ่มสบตามองรองประธานโรงแรมจุจาภร โฮเทล แล้วหันไปสนใจผู้ชายที่เขาเกลียดขี้หน้าอย่างแรง คงดื่มมาเยอะล่ะสิ ถึงได้หมดสภาพแบบนั้น
“เรื่องบางเรื่อง เราก็ไม่ควรเข้าไปยุ่งนะครับ” อภิเดชบอกขณะสบตามองหนุ่มเจ้าปัญหาอย่างหนักใจ ถึงภควัตจะเปลี่ยนไปมากก็เถอะ ภควัตอาจยอมอ่อนข้อให้มธุรส แต่กับผู้ชายคนนี้ เขาก็ไม่แน่ใจว่าไอ้คนไอ้คิวสูงแต่อีคิวต่ำจะยอมอ่อนข้อให้ด้วยหรือเปล่า
“ฉันก็เห็นด้วยกับคำพูดของคุณใหญ่นะไอ้ศักดิ์”
“เห็นด้วยอะไรหรือครับคุณดนัย” ภควัตถามเมื่อเดินมาหยุดอยู่ด้านหลังของเพื่อนสนิท ตอนนี้เขาอารมณ์ไม่ดีอย่างแรง ตั้งแต่ที่อภิเดชบอกจิรศักดิ์ไม่ชอบขี้หน้าเขา ถ้าเข้ามายุ่งเรื่องของเขากับมธุรสล่ะก็มี
