01:30 นาฬิกา
อภิเดชถอนหายใจ พลางส่ายหน้าไปมาเมื่อเห็นท่าทางเมาแอ๋ของเพื่อนสนิท ตั้งแต่ออกมาจากโรงแรม ภควัตก็เอาแต่กระดกเหล้าเข้าปากไม่หยุด หลังจากที่เขาพูดเรื่องของมธุรส และความรู้สึกที่แท้จริงของมันที่มีต่อน้องสาวต่างสายเลือดคนนี้ ตอนแรกภควัตก็ปฏิเสธในคำพูดของเขา แต่ในที่สุดภควัตก็ยอมรับออกมาว่าที่จริงแล้วไม่ได้เกลียดมธุรสอย่างที่บอกใครๆ
ภควัตเอาแต่นั่งเงียบ ยกแก้วเหล้าขึ้นดื่มอย่างไม่รู้จะทำอย่างไรดีกับความจริงที่ถูกเพื่อนสนิทพูด เขาไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าความรู้สึกที่เขามีให้มธุรสคือความรัก หาใช่ความเกลียดชังอย่างที่เขาพยายามบอกใครต่อใคร หากอภิเดชไม่พูดขึ้นมาในคืนนี้ เขาก็คงไม่รู้หัวใจตัวเอง
“ฉันว่าแกเลิกดื่มได้แล้วไอ้พาย แกจะตกใจอะไรหนักหนากับเรื่องที่แกรักคุณน้ำหวาน”
“ตกใจที่ไหน ฉันแค่...” แค่อะไรดีล่ะ เขาไม่ได้ตกใจอย่างที่เพื่อนบอก แต่เขาช็อกเลยมากกว่า ที่รู้ว่าเขารักมธุรส ทั้งที่
