"ไฟขอโทษนะเมจัง ขอโทษที่ไม่ได้อยู่ข้างๆ ในตอนที่เมจังเสียใจ" ร่างสูงโผเข้าสวมกอดหญิงสาวตรงหน้าทันที เนื้อตัวเปียกฝนมะล่อกมะแล่ก จนทำให้ตังเมเปียกปอนไปด้วยทั้งที่เพิ่งอาบน้ำเสร็จ แต่เธอก็ไม่นึกกล่าวโทษ มิหนำซ้ำยังยินดีอยู่ในอ้อมกอดนี้ เจอกันครั้งนี้ ดูเหมือนว่าคุณไฟของเธอจะตัวโตขึ้นเยอะเลย รู้สึกเหมือนตัวเองจมหายไปกับกายแกร่งเพราะอ้อมกอดแข็งแรง
"ไม่เห็นต้องขอโทษเลย ก็คุณไฟ กับคุณๆ ทุกคนติดสอบนี่ค่ะ" แรงกอดของไฟแม้จะทำให้อึดอัด แต่ตังเมกลับรู้สึกอบอุ่นที่ได้อยู่ในอ้อมกอดนี้ ทั้งที่เนื้อตัวของอีกฝ่ายเปียกชุ่มไปด้วยหยาดฝน
"ก็นั่นแหละ อยากจะมาหาตั้งแต่วันที่รู้เรื่องลุงประกอบ แต่ก็ทำไม่ได้ ขอโทษนะ ขอโทษนะเมจัง" ความรู้สึกผิดยังคงพรั่งพรูออกมาจากปากของไฟ และไม่ใช่แค่เรื่องนี้ที่ทำให้รู้สึกผิด แต่เรื่องที่เขาไม่อาจคาดเดาได้ว่าผู้หญิงในอ้อมกอดจะให้อภัยเขาหรือเปล่าถ้ารับรู้ เรื่องนี้ต่างหากที่เขา
