"ทำไมเมจังไม่รับดอกไม้ของไฟล่ะ" ไฟถือดอกไม้ช่อโตเดินตามตังเม เธอไม่ยอมรับดอกไม้ที่เด็กหนุ่มนำมาให้ เดินหนีตั้งแต่ที่โรงเรียนจนกระทั่งนั่งรถกลับมาถึงบ้าน ทุกคนที่เห็นดอกไม้ช่อนี้ต่างพูดเป็นเสียงเดียวกัน...ไฟเอ๊ย!!
"แล้วทำไมคุณไฟต้องเอาดอกบัวมาให้พี่" ตังเมหยุดเดินเมื่อถึงหน้าสตูดิโอเมจัง แล้วหันมาเผชิญหน้าเด็กหนุ่ม ใบหน้าสวยงอเง้า จ้องหน้าอีกฝ่ายที่ยังคงยื่นช่อดอกไม้มาตรงหน้าเธอเขม็ง
"รักแฟน บูชาแฟน ก็ต้องมอบดอกบัวให้ไหม ไฟเป็นพวกลัทธิบูชารัก บูชาแฟน กราบสามเวลาหลังอาหารได้ไฟทำไปแล้ว"
".........."
"นี่ดอกบัวหลวงเชียวนะ สีชมพูส๊วยสวย"
"สวยไปคนเดียวเถอะค่ะ แล้วเราก็ไม่ได้เป็นแฟนกันด้วย คุณไฟเพิ่งจะอายุสิบสี่เองนะ อย่าเพิ่งคิดเรื่องนี้เลยค่ะ ตั้งใจเรียนจะดีกว่า" ไฟเจ็บจี๊ดๆ ที่หัวใจกับคำว่าไม่ได้เป็นแฟนกันของตังเม
"ไฟก็ตั้งใจเรียนอยู่แล้วไหม"
"แต่พี่ได้ยินคุณยี่หวาบ่นคุณไฟเรื่องคะแนนสอบ
