ร้อนเสน่หา

2

หลานชายของเขานั้นก็ไปมาหาสู่จันทร์เจ้าอยู่เสมอ ดูท่าทีรักใคร่เอ็นดูกันดี แต่เหตุไฉนเลยเรื่องราวถึงได้เป็นแบบนี้ไปได้ หิรัญยังงุนงงอยู่ไม่หาย

“รู้ไหมว่าขาอ่อนของอาน่ะ ใช่ว่าผู้หญิงทุกคนจะได้เห็น” ประโยคของเขาทำให้จันทร์เจ้าเถียงกลับไปบ้างทั้งๆ ที่ปกติก็ไม่ค่อยมีปากเสียงกับใครอยู่แล้ว

“แล้วผู้ชายคนอื่นเคยเห็นขาอ่อนของจันทร์เจ้าเหรอคะ ก็ไม่เคยเหมือนกันนั่นแหละ” ท่าทีของเธอทำให้เขายกยิ้มมุมปาก หิรัญมองสาวน้อยวัยยี่สิบสองที่หน้าตาท่าทางเหมือนเด็กสาววัยสิบห้าไม่สิบหกด้วยความเอ็นดู สารภาพจากใจ เขาเองก็พึงใจจันทร์เจ้ามานานตั้งแต่เธอเริ่มแตกเนื้อสาว จึงไปมาหาสู่ยินยอมให้ลุงและป้าสะใภ้ของเธอหยิบยืมเงินทองเป็นจำนวนมากมาย แต่ก็สำนึกอยู่เสมอว่าเธอเป็นคู่หมั้นคู่หมายของหลานชายจึงพยายามหักห้ามใจเอาไว้ แต่เหตุการณ์มาถึงขนาดนี้แล้วเขาคงไม่ยอมยกเธอให้ใครแน่ๆ

“ไม่ให้เห็นก็ดีแล้ว เป็นผู้หญิงควรรักนวลสงวนตัว”

“ว้าย! อาหินจะทำอะไรคะ” จันทร์เจ้าร้องเสียงหลงเมื่อโดนอุ้มขึ้นสู่อ้อมแขน หิรัญอุ้มเธอทั้งยังเปลือยเปล่า ที่ร้ายไปกว่านั้นก็คือเขาก็เปลือยเปล่าไม่ต่างจากเธอ

“รับผิดชอบอาไง”

“รับผิดชอบอะไรคะ” เธอทำหน้าตาเหลอหลา

“อย่างแรกก็ช่วยอาบน้ำให้อา อยากถูหลังแต่ถูไม่ถึง ถ้ามีคนถูให้ก็คงดี” เขาเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงรื่นรมย์ไม่น้อย

“อาหิน” จันทร์เจ้าอุทานหลับตาปี๋ที่เธอหลับตาเพราะว่ากำลังโป๊เปลือย ถูกเขาอุ้มแบบนี้ก็เลยไม่มีอะไรปกปิดเนื้อตัวเลย ทำให้เขามองเห็นเนื้อตัวของเธอได้ทุกซอกทุกมุม

หิรัญอุ้มร่างน้อยเดินอย่างเชื่องช้าไปยังห้องน้ำ เขาก้มมองคนที่เอาแต่หลับตาหนีด้วยรอยยิ้ม สายตาคมเข้มลากผ่านใบหน้ากลมหวานเรื่อยขึ้นไปยังผมดำขลับ คิ้วเรียวสวย ดวงตากลมโตที่กำลังปิดสนิททำให้เขาอยากจุมพิตเปลือกตาคู่นั้นเสียเหลือเกิน ไม่รอช้าเขาค่อยๆ ประทับจุมพิตบนเปลือกตาของเธอเบาๆ ด้วยสัมผัสอ่อนโยน

“อุ๊ย!” เธออุทาน รีบลืมตาก่อนจะหลับตาหนีอีกครั้งเมื่อได้สบสายตาคมกล้าของเขา หิรัญมองริมฝีปากเต็มอิ่มและผิวกายขาวผุดผ่องด้วยรอยยิ้ม แก้มสาวของเจ้าหล่อนกำลังแดงก่ำ และสิ่งที่ดึงดูดสายตาเขาเป็นที่สุดคือทรวงอกอวบอิ่มน่าสัมผัสกลืนกิน

หิรัญลากสายตาลงไปมองเอวคอดที่รับกับสะโพกผายอีกทั้งกลางลำตัวที่ไร้สิ่งปกปิดทำให้เขามองเห็นเส้นขนอ่อนละมุนที่อยู่เหนือเนินสวาทอย่างชัดเจน

“ปิดตาเอาไว้แบบนั้นจะไปมองเห็นอะไรล่ะ” ประโยคของเขาทำให้จันทร์เจ้าต้องรีบเปิดตาแล้วก็ต้องเผลอสบดวงตาคมเข้มปนดุของหิรัญเข้าให้อีกครั้ง เธอรีบหลุบตาหนีก็เจอว่าตัวเองไร้อาภรณ์ใดๆ เลยหลับตาลงอีกรอบ

เสียงหัวเราะห้าวๆ ของหิรัญทำให้เธอต้องกัดปากเบาๆ ปนกับความสงสัย ปกติแล้วเธอไม่เคยเห็นหิรัญหัวเราะเลยสักครั้ง เขาชอบทำหน้าขรึมปนดุเสียทุกครั้งที่เจอหน้ากัน

“จะอาบน้ำในอ่างหรือฝักบัวดี” เขาเอ่ยถามขณะที่ยังอุ้มเธออยู่ในอ้อมแขน จันทร์เจ้าไม่ตอบเพราะเธออาย หลับตาหนีเขาอย่างเดียว

“ถ้าไม่ตอบอาจะจูบนะ”

“ฝักบัวก็ได้ค่ะ” จันทร์เจ้ารีบตอบและอยากจะกัดลิ้นตัวเองเพราะว่าอาบกับฝักบัวมันก็ยิ่งทำให้เขาได้เห็นเนื้อตัวของเธอมากยิ่งขึ้น ในขณะที่อาบในอ่างนั้น เธอใช้ฟองสบู่ปกปิดเรือนร่างได้บ้าง

“งั้นก็มาอาบน้ำด้วยกัน” เขาปล่อยให้เธอได้เหยียบยืนบนพื้นห้องน้ำ จันทร์เจ้ายกมือขึ้นปกปิดเรือนกาย ใบหน้าแดงก่ำ

“อาบในอ่างก็ได้ค่ะ”

“อะไรกัน เปลี่ยนไปเปลี่ยนมา เดี๋ยวโดนทำโทษรู้ไหม” เขาคาดโทษเธอเอาไว้ ขณะขยับใบหน้าเข้าไปใกล้ๆ แล้วกระซิบเสียงนุ่มอย่างที่เธอไม่เคยได้ยินจากเขามาก่อน

จันทร์เจ้ากะพริบตาปริบๆ เพราะว่าเธอไม่เคยได้ยินประโยคอ่อนโยนแบบนี้มาก่อน หิรัญรวบท้ายทอยของเธอเอาไว้ก่อนจะบดจูบอย่างดูดดื่ม หญิงสาวใช้กำปั้นทุบไหล่ของเขาระรัวก่อนจะหยุดลงเพราะทนรสจูบอันแสนเร่าร้อนของเขาไม่ไหว

เธอถึงกับหอบหายใจสะท้านกับรสจูบอันแสนดุเดือดของเขา ลมหายใจของทั้งสองหอบกระเส่ายามได้ถอดถอนริมฝีปากออกจากกัน

“ทั้งปล้ำทั้งจูบ รับผิดชอบอาบ้างเถอะ” ประโยคของเขาทำให้เธอตาโต มือหนาจับมือของเธอไปสัมผัสเนื้อตัวของเขายามที่น้ำจากฝักบัวรินรดไปตามเรือนร่างเปลือยเปล่า จะให้เธอทำอย่างไรได้ในเมื่อดึงมือหนีเขาก็ดึงกลับไปขัดถูเนื้อตัว สิ่งที่เธอทำได้ในตอนนี้คือหลับหูหลับตาขัดตัวให้เขาอย่างห้ามไม่ได้

ฟองสบู่หอมกรุ่นที่กระจายตัวไปทั่วเรือนร่างทำให้เขาต้องจับมือของเธอเอาไว้จากการขัดถู

“จะถูให้ขึ้นเงาหรือไง อาไม่ใช่พื้นบ้านนะ” เธอชะงักเงยหน้ามองเขาก่อนจะก้มงุด ระหว่างที่ขัดถูเนื้อตัวให้เขาเธอก็แอบขโมยฟองสบู่หอมๆ มาพอกตัวเองเอาไว้ จะได้ไม่โป๊เปลือยต่อหน้าเขามากนัก และดูเหมือนเขาเองก็รู้เลยขยับเข้ามาลูบเบาๆ ปาดฟองสบู่ออกไปจากทรวงอกอวบอิ่มของเธอหน้าตาเฉย

“อาหิน ว้าย!” เธอถูกจับให้นั่งไปบนเคาน์เตอร์อ่างล้างหน้า ก่อนที่เขาจะใช้ฝักบัวฉีดน้ำใส่เนื้อตัวของเธอเพื่อล้างฟองสบู่ออกไปจากตัว

จันทร์เจ้าอุทานเมื่อเขาก้มลงมางับยอดถันสีสดของเธอและขม้ำดูดแรงๆ จนเสียวสะท้านไปหมดทั้งยอดอก

“อื้อ... อาหิน” เธอร้องประท้วงแต่ดูเหมือนว่าเขาจะยิ่งขม้ำดูดแรงขึ้นเรื่อยๆ แถมยังขยันฟอนเฟ้นจนเธอรู้สึกมีอารมณ์ร่วมตามไปด้วย

“อะ... อาหิน” จันทร์เจ้าครางเมื่อเขาเงยหน้าขึ้นมาสบตา ได้สบตากับเขาแล้วรู้สึกใจสั่นสะท้านหนักขึ้นกว่าเดิมเสียอีก

“จันทร์เจ้าต้องรับผิดชอบอาแล้วละ” เมื่อคืนเธอไม่ได้สติ ตอนนี้เธอได้สติแต่ไม่สามารถหลุดพ้นไปจากเงื้อมือของเขาได้ จะบอกว่าสมยอมก็ไม่ใช่ จะบอกว่าไม่สมยอมก็ไม่เชิง จันทร์เจ้าว้าวุ่นใจไปหมด เมื่อวานเธอไม่น่าตามหัสดินมาที่ไร่แสงตะวันเลยจริงๆ จะกลับก็กลับไม่ได้ถ้าคนในไร่หรือหิรัญไม่ไปส่ง ไร่ของเขาใช่ว่าจะมีรถประจำทางขับผ่านไปผ่านมาเสียหน่อย

“เรียนจบยังไม่มีงานทำใช่ไหม”

“คะ?” จันทร์เจ้าหลุดอุทานออกมาขณะที่เขายกขาเพรียวของเธอขึ้นวางบนเคาน์เตอร์อ่างล้างหน้า

“อ๊า... อาหิน” เธอยังไม่ทันตอบ ปากร้อนๆ ของเขาก็เข้าจู่โจมกลีบผกากรองแสนสวยเบื้องล่าง เธอจิกมือกับไหล่กว้างของเขาแน่นด้วยความรู้สึกรัญจวนใจ ความวาบหวามกำลังเข้าแทนที่ความรู้สึกอันแสนว้าวุ่นของเธอ

ลิ้นหนาของเขาตวัดขึ้นลงบดบี้ไปกับเส้นขนสีอ่อนหวาน สอดแทรกเข้าลามเลียภายในที่กำลังสั่นระริก

“อื้อ...” จันทร์เจ้าร้องครางเสียงสั่นสะท้าน เธอจิกมือเข้าในกลุ่มผมดกหนาของหิรัญแล้วกดให้เขาแนบชิดยิ่งขึ้น พลางหยัดสะโพกขึ้นไปหาด้วยความรัญจวนใจ

หิรัญดึงร่างของเธอลงมาให้เหยียบยืนด้านหน้าของเขา อ้อมแขนแกร่งเข้าโอบกอดรัดรึงจากทางเบื้องหลัง จันทร์เจ้าสะท้านเมื่อเขาฟอนเฟ้นเต้าทรวงอวบอิ่ม เขาเขี่ยยอดถันจนแข็งเป็นไตพร้อมด้วยบดเบียดเรือนกายเข้ามาหา

เขาบดจูบซอกคอหอมกรุ่นของเธอ ขบเม้มติ่งหูเล็กๆ น่ารักอย่างหยอกเอิน เธอหลับตาครางและสัมผัสได้ว่าความแข็งแกร่งกำลังสอดเสียบเข้ามาในร่องรักจากทางเบื้องหลัง

“อ๊า... อาหิน” เธอลืมตาแล้วร้องครางด้วยความเสียวซ่าน มองตัวเองในกระจกที่กำลังโดนอ้อมแขนแกร่งโอบกอดเอาไว้แนบแน่น พร้อมด้วยร่างกายแข็งแกร่งที่บดเบียดเข้ามาจนล้ำลึกมิดเม้น

ร่างน้อยของเธอกำลังอยู่ในอ้อมแขนแข็งแรงของหิรัญ ผู้ชายหน้าดุที่ตอนนี้ใบหน้าแดงก่ำและดวงตาหม่นมัวไปด้วยไฟเสน่หา

“อาหิน” เธอส่ายหน้าไปมาแต่ดูเหมือนจะไร้ผลเพราะเขากำลังล็อกร่างเธอเอาไว้ก่อนจะโจนจ้วงเข้าหาอย่างล้ำลึก เมื่อคืนเธอไม่รู้สึกตัว แต่ตอนนี้เธอมีสติสัมปชัญญะครบถ้วนขบวนความ