บทที่ 7 ยิ่งห่างยิ่งคิดถึง 1

1040 Words

สามสัปดาห์ถัดมา… เจ้าของดวงหน้าหวานยิ้มกว้างให้กับคนที่เพิ่งจะวางปากกา หลังจากติววิชาที่ไม่ค่อยถนัดตลอดช่วงบ่าย นาราถอนหายใจอย่างโล่งอกที่คะแนนจากการทำแบบฝึกหัดไม่ออกมาแย่อย่างที่คิด ออกจะดีเกินความคาดหมายเสียด้วยซ้ำ “ถ้าทำได้แบบนี้ อาทิตย์หน้าสอบผ่านฉลุยแน่นอน แต่นาราต้องอ่านโจทย์ดี ๆ ด้วยนะ” “พี่แก้มก็ ตะกี้นาราแค่พลาดไปนิดเดียว ล้อกันอยู่ได้” สาวน้อยหัวเราะคิกคักมากกว่าจะงอนกันจริง ๆ “เดี๋ยวนี้งอนเก่งนะนารา พี่แซวนิดแซวหน่อยไม่ได้เลย” “โธ่พี่แก้ม อย่าแกล้งโกรธนาราเลยนะคะ แค่คุณพ่อทำหน้าบูดจนตีนกาคุกคามนานเป็นเดือน นาราก็ปวดหัวจะตายอยู่แล้ว” นาราแทบจะไม่เห็นหน้าบิดา แต่ทว่าก็โวยวายเรียกร้องความสนใจอะไรไม่ได้มากนัก คุณพ่อของเธองานยุ่งจริง ๆ ลุงสนคนขับรถรายงานว่าเจ้านายไม่ได้ไปที่ไหน นอกจากที่ทำงานและบ้าน นาน ๆ ครั้งจึงจะไปพบกับลูกค้า แต่ก็ไม่เคยกลับบ้านดึกหรือค้างข้างนอกอย่างที่เคย

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD